Om de zintuigen toch een beetje te prikkelen kun je zowel op mijn site als ook via Facebook genieten van mijn korte verhalen. Ik houd van satire, een beetje humor en wat frustraties uiten op zijn tijd. Geniet van mijn creatieve schrijversvrijheid!

1 januari 2019. Ik ben blij dat die dagen weer voorbij zijn. Die t*fusbende kan allemaal weer terug in de kast. Ik hou van kerst, maar ik vind mijn huis toch leuker zonder al die glitter and glamour. Het lijkt verdorie wel een hoerentent hier!
Eindelijk is er weer ruimte in mijn vensterbank om een boek te lezen! Weg met dat hele circus.
Maar weet je waar ik vooral blij mee ben? Dat ik nu kan stoppen met eten. Overal waar je op visite komt, moet je namelijk een appelflap of oliebol naar binnen werken of gourmetten en chocolade kerstkransjes eten die over zijn.
En als je 'nee' zegt, zijn ze teleurgesteld en eigenlijk vind ik het allemaal ook wel erg lekker.
Maar nu is het tijd om de balans weer op te maken. Salades, kwark en noten. Meer zal het niet worden, want anders krijg ik mijn broeken niet meer dicht.
Of ik kan gewoon heel veel seks hebben, echte lange wilde seks. Dat kan ook en gewoon door blijven eten.
Ik geloof dat de keus nu ineens niet meer zo moeilijk is...

30 december 2018. Hebben jullie al goede voornemens voor 2019? Stoppen met roken, de goede kanten zien van je schoonmoeder, minder geld uitgeven aan luxe artikelen of minder werken en meer vrije tijd overhouden?
Nou, ik niet. Ik vind dat ik het op deze manier prima doe. Ik stoot af wie ik af wil stoten en ik trek aan wie ik aan wil trekken. Ik koop wat ik leuk vind en gooi weg waar ik genoeg van heb. Ik werk maar 32 uur en ben niet van plan meer te gaan werken.
Tja, schoonmoeders… Dat is toch een ander verhaal. Daar zit je vaak enkele jaren aan vast en die kun je niet zomaar even bij het grof vuil zetten.
De mijne waren (bijna) altijd leuk.
Een van mijn schoonmoeders was een Griekse. Ik heb haar nooit uitgenodigd om bij mij thuis te komen eten, want ik heb een prachtig servies uit 1930. En je weet het nooit, als ze in de feeststemming komen. Hoppa!!!!
Mijn Italiaanse schoonmoeder nam altijd cadeautjes voor me mee uit Italië: espressokopjes, shawls, kettingen, armbanden, horloges, tassen en portemonnees. Die verwende me tot in de afgrond. Ik vond het geweldig als ze op vakantie ging, maar meer verheugde ik me op het moment dat ze weer terugkwam.
Maar die Nederlandse ….Oh Lord. Die noemde ik geen schoonmoeder, maar loeder. Een van mijn goede voornemens in het jaar 2000 was om zo snel mogelijk van haar af te komen. Nou, dat is gelukt! Met haar zoon erbij. Weg met al die ellende. Vanaf die tijd leef ik het mooiste leven dat ik ooit had kunnen leiden. Heerlijk, die goede voornemens….

18 december 2018. Ik denk dat we over 10 jaar de omgekeerde evolutietheorie hebben. Over 10 jaar heeft iedereen namelijk een nekhernia. Dat kan niet anders. Ik zie iedereen in de trein, de tram of op de fiets met hun hoofd naar voren gebogen hangen om op zijn telefoon te kunnen kijken. Blijkbaar is dat de nieuwe menselijke houding. Langzaam worden we weer krom en opgepropt, totdat we bijna lopen als apen.
Niemand loopt dan meer rechtop.
En degenen die wel rechtop lopen zijn dan bijzonder. Want daar zijn er niet zoveel van. Ik ben daar dan één van.
Maar als ik dat nu tegen iemand vertel, lachen ze erom. Ze geloven me niet.
Totdat ze er over een paar jaar in de supermarkt achter komen dat ze niet meer bij de bovenste plank kunnen...
En dan maar hopen dat er een "bijzondere" in de buurt is.

27 november 2018. Er is weer een nieuwe dievenbende bezig in de buurt. Die stoppen propjes papier tussen hekken en deuren, een soort markering. Dan is jouw huis aan de beurt, zeg maar.
Van dat soort berichten wordt ik altijd een beetje onrustig. Dat brengt me namelijk op slechte ideeën. Dit is wel het moment om die ene vervelende buur (vrouw, man of beiden) helemaal gek te krijgen door elke dag opnieuw een propje tussen de deurpost of het hek te stoppen.
En dan die paniek in die ogen te zien. Terwijl jij als enige weet dat het gewoon een hele slechte grap van jou is en je je achter je raam staat te verkneukelen.
Af en toe ben ik echt heel kinderachtig... ik weet het.

13 november 2018. Mijn buurman heeft een apart hok waar hij zo nu en dan in verdwijnt. Toen ik hem vroeg wat het voor een plek is, zei hij: 'Dat is voor stoute buurvrouwen!'
Nu ben ik eens om me heen gaan kijken en ik mis er geen een. Dus of ze zijn heel lief geweest of ze gaan erin en komen er met een big smile weer uit om daarna snel in hun eigen woning te verdwijnen.
Als ik er nu zo over nadenk, lopen er wel sinds kort een paar buurvrouwen rond met een glimlach op hun gezicht van oor tot oor.
Die ondeugende buurman toch. Ik ben nu alleen wel heel erg benieuwd geworden wat voor speciaals hij dan heeft. Toch maar eens heel stiekem gluren in dat kleine hokje van hem.
I'm so excited!

5 november 2018. Vanmorgen zat ik in de tram naast een meisje dat muziek aan het luisteren was. Dat is niet erg, maar soms vraag ik me af waarom het allemaal zo hard moet. Ik hoorde exact wat ze aan het luisteren was. En of het nog niet voldoende was, ging een halte later een jongen vóór me zitten, die ook muziek aan het luisteren was. En uiteraard met het geluid voluit.
Ik zat dus als het ware tussen hip hop beats en rap muziek in en ik kan je zeggen: Dat is heel vervelend.
Dat is net alsof je tussen twee stellen in zit die beiden seks hebben en op een ander tempo hijgen. Je bent je focus totaal kwijt.
Ik begrijp dat dit een heel vreemd voorbeeld is, maar dat heeft te maken met het feit dat mensen de laatste tijd klagen dat ik te weinig schrijf over seks.
En ze hebben gelijk. Seks is een goed onderwerp. Seks op vreemde plekken is leuk. In het bos, in een park, op een onverlichte tennisbaan.
Daarom heb ik nog een leuk verhaal voor jullie. Ergens gehoord...
Er was eens een tenniskantine waar ze twee mensen kwijt waren: een van de vaste tennisspelers en een vaste tennisspeelster. Laat ik erbij zeggen dat het geen setje was. Kan gebeuren, zul je denken.
Totdat iemand vroeg om het licht op de baan even aan te doen, want hij was zijn tennistas kwijt.
Het licht ging aan en voilà..... Niet alleen de tas werd gevonden. Want midden op het tennisveld lagen ze, totaal in elkaar verstrengeld, poedeltje naakt.
In de spotlights met de hele tennisclub voor het raam.

Zo ontstaan trouwens bijnamen, want sinds die tijd heet ze: Zij van baan 5.

1 november 2018. Even een momentje Mindfucking: Ik ga vanmiddag naar de AH om boodschapjes te doen. En ook een beetje om mijn gewonnen postcodeloterij € 12,50 op te maken.
Dus ik pak de producten en tel het ondertussen bij elkaar op.
Mijn telefoon vertelt mij dat ik totaal voor € 12,63 heb gekocht.
Mooi, denk ik nog, ik hoef maar 13 cent af te rekenen! Goed gedaan.
Ik sta bij de kassa en bam... € 17,70.
Ik zeg nog dat het niet klopt, maar dat moest de servicebalie maar even nakijken. Dus oké, daar naartoe. En daar vertelt de dame mij dat ik het niet begrijp. Dus ik leg uit dat als ik de bon optel, het totaal sowieso niet klopt en dat de bonussen er niet af zijn.
Ze zegt nogmaals: 'Mevrouw, u begrijpt het niet, ik leg het nog een keer uit.'
Ik zeg: 'Dat hoeft niet. U begrijpt het niet. Tel de bedragen op de bon bij elkaar en haal de bonussen eraf!'
Met veel tegengas doet ze wat ik vraag.
'Oh, dat klopt niet...'
'Joh...,' zeg ik.
Nou ja, ik ga daar ook geen ruzie om maken maar kreeg toch bijna 5 euro terug.
Moet je voor de gein deze bon bekijken en optellen. En laat het ook een les zijn voor iedereen. Kijk je bon altijd na!!!!!

1 november 2018. Als iemand mij zou vragen of ik ooit mensenvlees gegeten heb, antwoord ik natuurlijk met 'nee'.
Maar is dat eigenlijk wel zo? Blijkbaar is het heel gemakkelijk om mensenvlees te verwerken.
Want wat blijkt...In Bangkok heeft een Thais eethuis mensenvlees door het eten vermengd. In hoeveel gerechten hij is mee gebakken, weet men niet.
Gatverdamme! Maar ja, aan de andere kant hebben ze het niet gemerkt of geproefd. Dus heel slecht zal het niet smaken.
En met wat specerijen erbij maak je zelfs een blikje kattenvoer lekker.
En dan denk ik gelijk: dit zal niet de eerste keer zijn geweest. Als het namelijk zo simpel is.
Dus wellicht ben jij tijdens je bezoek aan Thailand ook min of meer kannibalistisch bezig geweest zonder dat je het wist. En wat niet weet, wat niet deert....
Ik heb er ook rond getrokken met een rugzak en heb ook dingen gegeten die ik eigenlijk niet kon definiëren.
En nu komt het voordeel van tatoeages toch bovendrijven, want het vlees werd herkend aan de tatoeages.
De man in kwestie was trouwens in het restaurant om een baan te zoeken als serveerder.
Toen wist hij nog niet dat hij zelf geserveerd zou gaan worden...

30 okotber 2018. Het is bijna Sinterklaas en ook nog eens Kerst...

Ondertussen zijn zowel mijn pocketversie als mijn e-book van Salve Mater beschikbaar en te verkrijgen. Het verhaal over een verlaten psychiatrische kliniek in Leuven.
Misschien leuk om aan iemand cadeau te geven of gewoon voor jezelf. De pocket is bij mij te bestellen middels een privé bericht en anders via onderstaande link, maar daar is het duurder.

https://www.bol.com/nl/p/salve-mater/9200000100717898/…

https://www.bol.com/nl/p/salve-mater/9200000101162286/…

26 oktober 2018. Geld verdienen is niet zo moeilijk. Ik kan heel veel dingen bedenken waar je geld mee kunt verdienen en sommige van die dingen voer ik ook uit.
Zo kijk ik bijvoorbeeld ook regelmatig naar het programma Opsporing Verzocht.
Heel veel zaken blijven onopgelost en er worden enorme geldbedragen uitgeloofd aan degene die de gouden tip heeft.
Nou zijn er heel veel zaken in Rotterdam waar je 10.000, 15.000 of 25.000 euro kan "winnen" door de juiste informatie door te geven. En natuurlijk is de kans heel klein dat je iemand kent of herkent die je erbij wilt lappen, maar wees eerlijk:
Het is rendabeler dan de Staatsloterij en het kost je 0 euro om te investeren, behalve 45 minuten intensief meekijken.
Ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden...

19 oktober 2018. Karma is a bitch.
Dat blijkt maar weer. Onlangs is een 34 jarige mountainbiker per ongeluk doodgeschoten door een jager in de Franse Alpen.
Oh, wat erg, denk je dan. Dat is toch vreselijk. Die arme jongen. En wat sneu voor zijn familie.
Nou... die jongen was niet zo'n beste. En zijn zus en moeder zijn blij dat ze van dit monster verlost zijn. Hij bleek zijn zus jarenlang verkracht te hebben en zijn familie het leven zuur gemaakt.
Hij terroriseerde het hele gezin, sloeg erop los en mishandelde zijn vriendin.
En dan vangt hij een kogel op. Dat is nog eens een geluk bij een ongeluk.
Een kogel voor een wild beest in plaats van een weerloos hertje.

18 oktober 2018. In Japan hebben de bejaarden in de verzorgingstehuizen allemaal een robot tot hun beschikking. Geen seksrobot natuurlijk, want dat is zo'n gedoe, maar een knuffelrobot in de vorm van een zeehond of een beer of iets anders.
Hartstikke leuk natuurlijk zo'n ding, want hoe meer je er tegen praat en hoe liever je hem aait, hoe meer zo'n robot je adoreert.
Ik vind het een prima oplossing voor eenzame oudjes. Een echte hond of kat is trouwens veel leuker.
Er zit alleen toch wel een nadeel aan een robot. Hoe leuk die dingen ook zijn.
Het geeft ieder kind de mogelijkheid om niet meer zo vaak op bezoek te gaan bij je vader, moeder, opa of oma.
Want tenslotte hebben ze al iets/iemand om tegenaan te praten.
Het is zelfs schandalig dat dit soort troostmachines er moeten zijn, omdat wij (de kinderen) het allemaal te druk hebben met onszelf en tja...dat ritje naar het verzorgingstehuis is toch wel een dingetje. Kost je zeker een half uur.
We lossen alles tegenwoordig op met techniek. Het is eigenlijk wel heel triest.
Dan heb ik een voorstel: Als je geen tijd hebt om een bezoekje te brengen aan mams of paps... zie dan ook af van de erfenis.
Want dat ritje naar de notaris duurt zeker ook een half uur of langer. En dat komt toch slecht uit in je overvolle agenda.
Of is er dan ineens wel een gaatje vrij?

15 oktober 2018. Van de Burger King in Afrika kom ik uit op Gambia, van daaruit op poly-amoureuze mannen en van daaruit weer op zwarte anaconda's.
Ja, ik heb een vreemde manier van denken, dat klopt. Maar ik was toch wel verbaasd te horen dat heel veel mensen niet weten dat Gambia de "place to be" is voor oudere rijke alleenstaande vrouwen die zich helemaal laten "Anouken" zal ik maar zeggen. Dan ben je toch aardig wereldvreemd.
Heel veel vrouwen denken ook dat deze jonge mannen van eind twintig op hun goede karakter vallen. Dat is dan wel een beetje dom...
En natuurlijk is het ook een prachtig vakantieland. Alleen kan ik nu niet meer met het verhaal aankomen dat ik op vakantie ga naar Gambia om het prachtige strand te gaan bekijken en te genieten van de goede temperaturen. Er is geen mens die dat nu nog gelooft....
En als ik zeg dat ik niet van anaconda's hou? Helpt dat?

15 oktober 2018. De Burger King wil gaan uitbreiden in Afrika.
Of all places... In Afrika? Maar daar sterven ze toch van de honger en de dorst, zou je zeggen?
Ach, het is wel een goede ontwikkeling, voor die ontwikkelingslanden.
En water uit een waterput gaat natuurlijk ook vervelen. En dat bakje kale witte rijst waar je zo'n lekker bol buikje van krijgt.
Nou, ik zeg.... goed idee....dan kunnen ze in elk geval een lekker colaatje kopen om de dorst te lessen.
Vraag me alleen wel af waar ze die burgers van gaan maken, want die koeien die ik op televisie heb gezien, zijn graatmager.
Ik vind het kortweg gezegd: een uitdaging.

12 oktober 2018. Oké, binnenkort komt Salve Mater uit. Om jullie alvast in de stemming te brengen hier de achterflaptekst en een foto die voldoende zegt...
Lena Lewis wordt door haar neef Mike gevraagd mee te gaan met een onderzoeksteam op een nachtelijk avontuur in een verlaten kuuroord in Leuven, genaamd Salve Mater. Wanneer Lena tijdens dat onderzoek stuit op een wonderlijk voorwerp, besluit ze dit stiekem mee naar huis te nemen. Ondanks het feit dat David haar waarschuwt voor de negatieve energieën, negeert ze zijn advies. Ze had beter moeten weten, want als ze de volgende nacht wakker schrikt van een kind in haar slaapkamer, begrijpt ze ineens waarom.
Dit boek berust grotendeels op fictie en deels op waarheid en is gemaakt in samenwerking met enkele leden van E.P.A.S.
Het bijzondere aan dit boek is dat er gekozen kan worden voor 3 verschillende eindscenarios.

 

11 oktober 2018. Ik zie dat het steeds hipper wordt om pruiken te dragen. Vroeger zette je die op om de clown uit te hangen of bij een tof verkleedfeestje om je outfit compleet te maken.
Maar ik zie in de ochtend de een na de ander de tram instappen met lang dik haar. Daarbij dan ook nog blauwe lenzen en lange wimpers.
Ik voel mezelf een beetje saai en gewoontjes tussen deze seksbommen, ook al is het allemaal nep.
Tijd om mijn Paris Hilton pruik maar eens uit de kast te trekken en mijn plakwimpers erbij te zoeken. Ik ga in de renovatie.
Mocht je me niet een, twee, drie herkennen... ik ben die ene in de tram waarbij je twijfelt, je vriendin aanstoot en vraagt: 'Is dat nou een travestiet of niet?'

10 oktober 2018. Ik heb echt vol bewondering zitten kijken naar een gewoon alledaags meisje dat binnen een uur in Kim Kardashian veranderde.
Ja, ik zit weer in de trein...
Sowieso vind ik het al goed dat je dit kunt zonder vlekken te maken, jezelf opmaken in de trein.
Maar waar ik het meest bang voor ben... ooit komt een man deze vrouw van zijn dromen tegen, de KK look-a-like. En dan hebben ze een fantastische dag, misschien nacht en in de ochtend is hij haar kwijt.
Waar is KK gebleven?
Hij kijkt overal, in de kast, de badkamer, ook in zijn bed, maar daar is ze niet. Er ligt wel een ander schepsel, met hetzelfde kapsel, maar niet zijn tot in de puntjes verzorgde en gepolijste Kim...
Waar is zijn droomvrouw gebleven?
Nou... zou ik hem willen vertellen. Ik weet het. Die zit nog in een paar doosjes...

19 september 2018. Het doek is gevallen. Het heeft precies 34 uur, 32 minuten en een seconde of 15 geduurd.
Ik ben hier duidelijk niet voor gemaakt. Ik heb mijn Tinder avontuur beëindigd. Iedereen in een straal van 15 km weggeswiped, zelfs de krullenbol. Ik kan geen man meer zien.
Hoeveel waren het er? 1000 in een avond.
Het zijn maar plaatjes.
En degenen waar ik buiten hem een match mee had, konden niet eens lezen en stuurden me: 'Zin in een seks date?' Terwijl ik aan had gegeven geen spelletjes te willen spelen...
Nou dankjewel, die seks dates kan ik zonder Tinder ook wel regelen.
Kortom ik heb helemaal geen zin om te daten. Ik ben gelukkig zo. Ik ga weer terug naar mijn echte vriend, naar Net.
Ik kan hele avonden met hem doorbrengen. Hij is lekker rustig, zeurt niet aan mijn hoofd, komt niet dronken thuis.
En ik hou van zijn achternaam, Flix.

17 september 2018. Ik moet toch even iets met jullie delen.
Gisteren zat ik op een feestje en kwam het gesprek op het onderwerp "daten". Velen van ons herkennen dat wel.
Mensen vragen dan aan je: 'Waarom heb je nog geen man? Wat mankeert er aan je? Of ben je misschien te veeleisend?'
Nou, ik kan jullie vertellen. Volgens mij mankeer ik helemaal niets. Ik ben gewoon een jong dartelend hert dat rondspringt in het open veld. Een hert dat zich niet laat vangen om in een afgezet gebied terecht te gaan komen.
Maar het heeft me uiteindelijk wel aan het denken gezet. Dus heb ik vanmiddag Tinder als app gedownload en mezelf erop gezet.
En dan gaat er een beerput open zeg. De een van 48 is de ander van 48 niet. Verwaarlozing is erg populair op Tinder.
Er zitten figuren op...tjemig...ongelooflijk, ik wist niet eens dat ze bestonden. En iedereen is blijkbaar ondernemer of zelfstandige. Of ze zijn bekend, je kent ze uit je omgeving. Dat is ook schrikken.
Ze hebben ook allemaal een boot of een villa met zwembad. Ik moet ook bekennen dat de Nederlandse mannen vaak te zwaar zijn en de buitenlandse mannen gespierd zijn. En oh ja.... Ze zijn vooral kaal. En iedereen die mij kent, weet dat ik niet val voor kale mannen.
En dan ineens... Ineens zie ik daar een mooie knappe krullenbol. Eentje waarvan je denkt: Wat doet deze in hemelsnaam op Tinder? Maar ja, wat doe ik er zelf eigenlijk? Misschien heeft hij gisteren ook een soortgelijk gesprek gehad met zijn vrienden.
Ik swipe hem de juiste kant op en blijkbaar heeft hij dat ook gedaan. We matchen en raken aan de praat. Hij is Frans, werkt bij een uitgeverij (hoe verzin je het?) en een van de eerste vragen die hij me stelt is: Of ik lingerie heb? En vraag twee: Wanneer ik bij hem kom slapen? Vanavond misschien, of vannacht?
Het klinkt allemaal heel aanlokkelijk als ik naar die prachtige krullen kijk en voor een klein moment ben ik er even in mee gegaan, in deze fantasie. Om daarna genadeloos toe te slaan en te zeggen: 'Nee, sorry... ik wil best koffie met je drinken, maar slapen doe ik niet met je, want ik ken je niet.'
Wat een dooddoener voor hem, denk je dan. Want daar draait het toch allemaal om?
Wat denk je dat hij zegt?
'Heel goed, zo zit ik er ook in. Wanneer kun je wat gaan drinken en waar?'

Shit....ineens is het echt en heb ik spijt van misschien mijn laatste avontuur als dartelend hertje.

15 september 2018. In de loop van de tijd is er toch een hoop veranderd. Vroeger werd je blij van Bassie en Adriaan en hun robot Robin.
Maar het is allemaal niet genoeg. Nu komt er een echte robot op de markt. Een seksrobot, genaamd Robin, die kan kreunen en "Yes fuck" roept als je haar op bepaalde plekken beetpakt.
Nou echt een wonder. Wat een goed nieuws!
Het moet toch niet gekker worden.
Het is wel handig voor de mannen die geen vrouwen meer willen die zeuren of tegenspreken. Want inderdaad... dat doet Robin niet. Eigenlijk is het de perfecte vrouw.
Dus het wachten is daarna op Rob, een seksrobot voor vrouwen.
En dan staat de wereld op zijn kop! Dan hebben we geen mannen meer nodig. Dan komt er ook geen nageslacht en blijft er over.... een wereld met alleen maar vrouwen!
Gatver, wat saai....

4 september 2018. Ik verbaas me nog iedere dag over hoe knap het is dat kinderen én kunnen fietsen én op het verkeer kunnen letten én ook nog eens kunnen appen en instagrammen. Allemaal tegelijkertijd. Echt knap.
Ik val al bijna om als ik op een loopband loop op de sportschool en ik achteloos achterom kijk...
En eerlijk gezegd zie ik er ook het nut niet zo van in. Wat kan er in hemelsnaam in die rit van tien minuten zo belangrijk zijn dat het niet kan wachten tot ná het fietsen?
Het gaat vast niet over: eten koken, de was van de badkamervloer opruimen en in de machine stoppen, stofzuigen, ramen zeemen, het bed opmaken of iets anders nuttigs.
Want het enige moment dat ik zelf nog weleens "stout" wil zijn, is als ik in de auto rijd en me ineens realiseer dat ik iets vergeten ben. Vlees uit de vriezer te halen of als ik de strijkijzer aan heb laten staan. Dan pak ik mijn mobiel, leg die op mijn knie, bel mijn zoon, terwijl ik mijn telefoon op speaker zet, en dan betrap ik me erop dat ik nog net een tegenligger kan ontwijken, omdat ik met andere dingen bezig ben dan autorijden.
Misschien moet ik toch eens in de leer bij een van die fietsende/flitsende/multitaskende mensenkinderen... nadat ik alle huishoudelijke taken in mijn eentje heb verricht....

23 augustus 2018. Sinds een maand of drie heb ik twee auto's. Twee identieke auto's, maar alleen anders van kleur.
En bijna wekelijks wordt er aan mij gevraagd: 'Waarom heb je twee auto's? Wat moet je ermee? Je kunt er toch maar in één tegelijk rijden?'
Dat klopt. Ik kan er ook maar in één tegelijk rijden, maar daar gaat het niet om. Al koop ik er zes of zeven.... Als ik dat leuk vind....
Ik pas mijn auto aan bij mijn kleding.
Doorgaans zijn het trouwens mannen die dit aan mij vragen. en die zouden toch beter moeten weten.
Want ik ken namelijk heel veel mannen die een vrouw hebben. En die vrouw is blond, of donker of roodharig.
En dan ineens duiken ze ergens op met een andere vrouw. En ik zie dat toevallig. En dat is niet die blonde "echte"vrouw, maar ineens een brunette.
Allebei leuke vrouwen, maar alleen een andere kleur haar. En je kunt ze ook niet allebei tegelijk "berijden".
Zal ik ze die vraag ook eens stellen op een verjaardag terwijl we in een kring zitten met een kopje koffie op tafel en een stuk taart in de hand?
'Wat moet je er nu met twee?'
Eens kijken wat dan het antwoord zal zijn...

6 augustus 2018. Ik ben dol op mensen die net iets anders zijn dan de doorsnee mens of die iets hebben gedaan wat jij en ik nooit zouden durven.
Las ik vandaag over een kerel die een boel spullen had opgekocht van een overleden oud echtpaar voor (ik geloof) 2000 dollar.
Blijkt er tussen die spullen een schilderij te zitten van ongelooflijke waarde van ene Kooning, die tig jaar geleden uit een museum gestolen is.
Wat bleek? Die hing gewoon al jaren in hun slaapkamer achter de deur.
Alleen als de deur dicht was, konden zij hem samen zien!
Gestolen, niet om er rijk van te worden, maar gewoon omdat ze het waarschijnlijk een geweldig schilderij vonden! Ik vind dat te gek!
Ik wou dat ik het durfde, echt waar, met een kabel uit het plafond naar beneden klimmen en met schilderij en al naar boven gehesen worden. Dan had ik nu de Mona Lisa in mijn keuken hangen. Nu hangt er een schilderijtje van de rommelmarkt.
Ach, je moet klein beginnen....

1 augustus 2018. Ik ben licht autistisch en voor mij is er niets erger dan het kijken naar voorwerpen die niet recht liggen, staan of hangen. Maar ook labels die half gedraaid zijn, zijn een doorn in het oog. In de ideale situatie staat alles met het label naar voren. Tenminste... in mijn ideale situatie.
Onlangs was ik een vriendin aan het helpen in de bediening en ik trok de koelkast open om bij te vullen.... ieuwwwwwe... de nachtmerrie van iedere autist. Alles door elkaar, geen merk bij merk, alles omgedraaid.
Dus als een echte vakkenvuller heb ik alles netjes neergezet en tevreden de deur achter me gesloten.
En dan komt er zo'n bejaarde zelf even langs om iets uit de koelkast te pakken en dan staat alles weer schots en scheef. Grrrrrr.
Dus mocht je ooit een koelkast open trekken en daar een verstijfde bejaarde aantreffen met de armen en benen in de juiste positie gedraaid... dan weten jullie 'Diana was here!'
Het blijft toch een naar trekje, dat autisme.

31 juli 2018. Was ik gisteren zo blij met mijn complottheorieën, zegt mijn collega tegen mij toen ik hem het plan voorlegde: 'Oh ja, en hoe ga je dan landen op zo'n klein eiland? Dat kan niet. Daar heb je een landingsbaan voor nodig.'
Potverdomme, in een klap mijn hele fantasiewereld ingestort.
En als klap op de vuurpijl: 'En als je rijk bent en je wilt weg, dan koop je dat eiland toch gewoon zelf. Waarom al die moeite doen? Dat zou hetzelfde zijn als dat je de kruidvat met een SWAT team gaat overvallen om een rol pepermunt te jatten. Het is niet nodig.'
Even slikken en goed nadenken.
'Jammer,' zei ik, 'want stel dat je naar Panama gaat... je kunt zomaar in Panama een nieuw leven beginnen. Met de boot illegaal er naartoe. Panama heeft namelijk geen uitleveringsverdrag, dus je vrouw kan je ook nooit opeisen...'
Toen had ik hem... ik zag het in zijn ogen.
Tja, je moet soms even de gevoelige snaar zien te raken, hè. En daar ben ik nou goed in.

30 juli 2018. Het verdwenen vliegtuig, de MH370, blijft het grootste luchtvaartmysterie ooit. Ruim 4 jaar geleden verdween dit spoorloos van de radar.
Niemand weet waar het gebleven is. Na 4 uur vliegen, wijzigde het van koers en vloog richting de Indische Oceaan. Heel vreemd allemaal.
Een paar brokstukken zijn gevonden, maar van geen enkele waarde. En op 3 verschillende plekken zelfs. Daar moet een complottheorie achter zitten. Stel je voor dat er een bericht in het illegale circuit rond gaat dat je voor altijd zou kunnen verdwijnen. Het is niet goedkoop, dat niet, maar je weet zeker dat je nooit gevonden zult worden.
Het plan is als volgt: Enkele maanden voor vertrek kom je samen op een vooraf afgesproken locatie. Je spreekt af wat je in je koffer meeneemt. Het moeten zinnige dingen zijn.
Daarna koop je een ticket, een enkeltje, maar betaalt voor een retourtje. Je neemt op het vliegveld van Kuala Lumpur afscheid van degenen waar je eigenlijk al heel lang vanaf wilde, maar het lef niet had om het in zijn/haar gezicht te zeggen. Je zet je telefoon uit, want dat doe je normaal ook in een vliegtuig.
Je stapt achteloos in, gaat zitten en zucht. Over een paar uur is deze ellende voorbij, dan gaat je nieuwe leven beginnen.
Ergens anders, met deze mensen. Je kijkt om je heen in het vliegtuig. Een mengelmoes van mannen, vrouwen en kinderen. Er is er altijd wel een aan boord waar je een klik mee hebt. Met zijn allen vliegen we naar een van de kleinere eilanden in de Indische Oceaan.
De piloot verbreekt de verbinding met de wereld. Ook hij heeft gekozen voor een ander leven.
Als je geland bent, helpt iedereen met het bedekken van het vliegtuig met palmbladeren en takken. Vanaf nu werk je samen.
Je gaat bouwen en verbouwen. Misschien heeft er wel eentje wiedzaadjes bij zich. Kun je ook nog filosoferen. Je wordt zelfvoorzienend.
En ooit, ooit zullen ze je vinden. Maar dat kan jaren duren. Tot die tijd heb je rust en ben je high.
Klinkt goed toch?

Maar nu de echte vraag: Zou zo'n deal kunnen bestaan?

12 juli 2018. Soms vragen mensen aan mij waarom ik nog steeds geen vriend heb. Een vaste dan...
Alsof dat zo zaligmakend is!
De meeste stellen die ik ken, kunnen niet eens meer om elkaar lachen, staren langs elkaar heen zonder met elkaar te praten op een terras of houden zich meer bezig met anderen dan met hun eigen partner.
Ik word nooit genegeerd. Er wordt niet langs me heen gestaard en mensen vinden me ook nog steeds heel grappig.
Misschien omdat ze me niet dagelijks zien. Dat kan.
Beter! Denk ik dan maar. En eerlijk gezegd zou ik sommige mensen ook niet hele dagen om me heen willen hebben.
Ik ken namelijk mensen die niet alleen kunnen zijn en dan maar hebben gekozen voor iemand die ook over was... Waarschijnlijk wilde niemand die hebben!
Maar ja, misschien kun je er wel ongelooflijk mee lachen.... en je hebt zijn volle aandacht.

9 juli 2018. Wat ik nu ga schrijven, is niet kwetsend bedoeld, maar mijn visie op de waarheid.

Zeitgeist the movie...wie heeft hem gezien?
Part I: "The greatest story ever told" (een esoterische, filosofische en wetenschappelijke benadering van religies, hun verbanden en wie daadwerkelijk de Schepper is.)
Ik heb echt aan het beeld gekluisterd gezeten. Terwijl ik echt sceptisch was toen ik de informatie vooraf las.
Even heel kort: wat zij aankaarten...
De Bijbel is gekopieerd naar een eigen versie. De Christenen noemden Jezus 'de zoon van God'. De Egyptenaren noemden het 'de zon van God'. De zon zelf dus.
Die brengt alles wat we zoeken. Licht, warmte, eten.. De zon gaat 3 dagen in de 2051 jaar onder (Jezus sterft) en na 3 dagen komt de zon weer op (Jezus herrijst) en vervolgt zijn weg. De 12 apostelen zijn de 12 sterrenbeelden uit de dierenriem. Maria is het sterrenbeeld Maagd en ga zo maar door....
Kortom... kijk gewoon en laat het zich openbaren.
De Bijbel zou een plagiaat zijn van de wijsheid in sterrenkunde van de Egyptenaren. En ik geloof dat.

7 juli 2018. Er zijn mannen die onrustig zijn en niet stil kunnen zitten. Die doen de hele tijd dingen met hun handen en hun mond. En dat is niet erg, maar wel als dat betekent: drummen met de vingers, smakken met hun eten of drinken en tikken op tafel.
Als je zo 'n tik hebt, is dat helemaal niet erg. Heel veel mensen hebben een tik. Maar gebruik die mond en die handen eens voor iets anders. Als je toch onrustig bent, moet je misschien gewoon een beetje stoom afblazen.... en wij vrouwen worden daar ook vrolijk van! Zeker als je er de tijd voor neemt.

6 juli 2018. Vreemd om te zeggen, maar ik mis mijn treinavonturen. Wat heb ik in al die jaren veel beleefd, een hoop bijzondere mensen ontmoet, zinnige gesprekken gehad en ook hele onzinnige gevoerd... gelachen en gehuild. Mooi is dat!
Gelukkig is dat ook het enige dat ik mis aan de reis. Het is namelijk heerlijk om om half 7 op te staan en bijtijds thuis te zijn. Ook raar voor mijn zoon die onlangs aan mij vroeg: 'Ben je vrij, mam? Moet je niet werken?'
'Jawel, ik ben gewoon vroeg thuis.'
'Zo.... vroeg!'
Heerlijk. Ik geniet er elke dag weer van. Ik kan mijn varkens en kippen nu zien bij daglicht.
Misschien moet ik nu tram of fietsavonturen met jullie gaan delen. Bijvoorbeeld over die gekke mevrouw die mij vandaag op mijn schouder tikte en....

Ik probeer het alvast spannend te maken met een cliffhanger.

11 juni 2018. Ik sterf soms van de honger als ik vanuit het werk op weg naar huis ben. Echt waar. En dan struin ik een beetje over het internet of ik krijg vieze foto's of videos opgestuurd van vrouwen met veel te strakke broeken. En dan staan er van die opmerkingen onder over cameltoes. Onsmakelijk.
Maar nu ga ik het andere geslacht eens onder handen nemen. Want wat je in de trein ziet zeg. Mannen in pakken en dan vooral lekker strak bij het kruis. Eén grote bonk vlees tussen de benen. Nou, dat is ongeveer hetzelfde als een cameltoe bij vrouwen. Verschrikkelijk. En iedereen weet dat mannen doorgaans wijdbeens zitten... je kijkt er zo in. Het laat in elk geval niets aan de verbeelding over.
Mijn trek is in elk geval verdwenen tegen de tijd dat ik thuiskom. Ik zou bij het eten maar aan één ding kunnen denken...

17 mei 2018. Godzijdank, Bassie stopt ermee!
Jaren geleden, toen Zino nog een klein ventje was, dacht ik al: dit kan echt niet meer.
Ik zat bijna twee uur te kijken naar een veel te dikke acrobaat, die bijna uit zijn paarse bloes knalde, en een clown met een verlopen kop.
Ach ze waren wel leuk in hun jongere jaren. En ik heb toch een aardig woordje Spaans door ze geleerd!
Nu maar hopen dat Adriaan ook de realiteit in gaat zien en geen solo carrière gaat beginnen.
In elk geval niet in dat veel te strakke pak....

15 mei 2018. Ik kijk wel eens naar die programma's op televisie over mensen met een dwangneurose. En eerlijk gezegd denk ik dan: 'Jeetje, die zijn gek!'
Je gaat toch niet bepaalde dingen doen omdat je gevoel dat afdwingt....
Totdat ik vandeweek op mijn knietjes voor mijn kast uit verveling mijn ondergoed op kleur aan het leggen was, van wit naar geel naar roze naar rood tot ik bij zwart was aangekomen. En ik vanuit een helikopterview naar mezelf keek.
'Shit... ik heb het ook!'
Wat ik eigenlijk al had kunnen weten als ik de rest van mijn kasten en koelkast had opengetrokken....

28 april 2018. Op Koningsdag kocht ik een prachtige leren koffer om op de achterkant van mijn Volkswagen Beetle te bevestigen.
Het kostte me.... 5 euro! Echt een topkoffer.
Maar ja, dan loop je dus wel met die koffer te struinen tussen de mensenmassa door.
Vervelend maar ik heb wel iets ontdekt. Als je verkering zoekt, koop dan een koffer en ga ermee rondlopen op een drukke dag.
Ik heb meerdere malen gehoord: 'Ga je op reis? Ik wil wel met je mee!'
En: 'Met jou wil ik de koffer wel in.'
Maar eentje vond ik de allerleukste toen ik uitlegde dat de koffer voor op mijn auto was.
'Weet je zeker dat hij past?'
'Natuurlijk, die past!'
'Een vrouw met een timmermansoog. Dat is interessant, mag ik je telefoonnummer?'
Dus... volgende keer zorgen dat je er snel bij bent, want zoveel koffers liggen er niet...

26 april 2018. Ik ben dol op uniformen. Zo'n kerel straalt toch overwicht uit en macht. Misschien zelfs een tikkie arrogantie.
En daar houden wij vrouwen vaak wel van.
Maar ja, als ik het nieuws zo volg, zijn ze alles behalve betrouwbaar.
Want wat lees ik?
Dat ze eindelijk, na 40 jaar en 12 moorden, 45 verkrachtingen en 120 woninginbraken verder, een seriemoordenaar hebben opgepakt in Amerika.
De beruchte 'East Area Rapist' of 'The Original Night Stalker'.
40 jaar later! Het is toch wat.
En wat denk je? Het was wederom een politieagent.
Die heb ik vaker gehoord dit jaar. Ik kan me zelfs nog herinneren dat er een Nederlandse politieagent was opgepakt omdat hij zijn buurmeisje had begraven in zijn eigen tuin..
En wat denk je van die vechtpartij en mishandeling met die ober in Praag.
Ja, ook dat was een politieagent.
Dus meiden....skip mannen in uniform. Tenzij je ze de baas kunt.
Ga lekker voor een bouwvakker met een grote mond en maak daar je eigen 'Night Stalker' van....

12 april 2018. Ik las een mooi bericht...
Twee bewoners werden onlangs onwel na het openen van een brief die ze via de post hadden ontvangen.
De bewoners werden duizelig en kregen hoofdpijn.
'Ja, en?' dacht ik.
Ik vind dat niet echt bijzonder nieuws.
Ik heb dat namelijk heel vaak als ik de post open. Als ik die blauwe envelop van de belastingdienst open bijvoorbeeld. Of de afrekening van het Eneco, onze energieleverancier, uit de envelop trek.
Nou, dan val ik soms bijna flauw en ik krijg er enorme slapeloosheid van. En ook nog heel veel pijn in mijn portemonnee.

Conclusie: Als je een rotdag hebt, moet je gewoon geen post openen. Dat helpt!

9 april 2018. Wat is er gebeurd met het smeuïge roddelcircuit? Ik hoor de laatste tijd niets raars meer, zoals Patricia Paay en haar turbulente natte liefdesleven of over Sylvia van der Vaart haar fake verlovingen en niet te vergeten Sabia de leugenaar. Saai hoor. Er gebeurt niet veel.
Ach, dan moet je de spanning zelf maar opvoeren, dacht ik.
Dus zojuist liep ik naar het koffieapparaat om afval weg te gooien (wij moeten het tegenwoordig scheiden) en ik zeg tegen mezelf: "Scheiden... nou, daar ben ik toevallig heel goed in.'
'Hoeveel keer ben je al gescheiden?' hoorde ik achter me.
Ik draaide me om. Daar stond een grote stevige man.
'Och, joh, dat weet ik niet eens meer...'
'Zo vaak dus?' zei hij en ik keerde me om en liep weg.
Ik zag nog wat dames dichter naar elkaar kruipen.
Zo... Het nieuwe roddelcircuit is gestart!
Eindelijk weer eens wat turbulentie in mijn leven.

24 maart 2018. Spring is coming!
En dat merk je aan alles. De bollen komen uit de grond, het is veel langer licht. De mensen zijn vrolijker en... mijn telefoon staat roodgloeiend. Typisch is dat.
Mensen uit mijn verleden weten mij ineens weer te vinden. Die struinen hun telefoonlijst door op zoek naar mijn nummer.
Waarschijnlijk met een doel. Ze zijn vast weer vrijgezel of hun relatie begint in een sleur te raken en willen iets anders.
Ik krijg letterlijk: 'Ik kon met jou altijd zo fijn praten'.
Ik kan daar toch best cynisch op antwoorden.
'Daar ben je laat achter gekomen!'
Waar is de bindingsangst gebleven? Is dat plotseling over? Zijn ze genezen?
Maar ik bekijk altijd alles vanuit een positieve hoek. Het kan maar één ding zijn: ik ben onvergetelijk!

19 maart 2018. Ik val doorgaans op mannen die best cool zijn. Mannen die iets hebben waardoor je getriggerd wordt. Dit kan echt van alles zijn.
Dat kan een arrogante houding zijn, of zwartgallige humor, maar ook intelligentie is er daar een van.
En als zo'n coole gast dan ook nog vol passie zit, dat de vonken er vanaf spatten, dan is dat voor mij de ideale partner.
Misschien moet ik maar gewoon op zoek naar een pyromaan, want dat schijnen én coole kikkers én vurige minnaars te zijn...

16 maart 2018. Soms verbaas ik me echt over de agressie in het verkeer. Ik wilde laatst een motorrijdster links van mij laten passeren, dus ik ging een stukje naar rechts. Niet wetende dat zij had besloten mij rechts in te halen.... op de Straatweg!!!!! Dus gewoon een normale straat, geen snelweg.
Ze schold me uit voor K-hoer. Ik heb alleen maar met mijn hoofd geschud.
Maar als er dan een ambulance aan komt rijden met zwaailichten, dan zie ik iedereen galant zijn auto aan de kant schuiven en anderen voor laten gaan zonder te mokken.
Toch fijn om te zien dat er nog een greintje fatsoen in mensen zit. Er is dus nog hoop.

13 maart 2018. Ik heb ergens gelezen dat veel mannen last hebben van tunnelvisie. Nou ja, last... ze hebben het zelf schijnbaar niet door.
Als ze teveel aan hun hoofd hebben, vergeten ze hun liefje even een berichtje te sturen of te bellen. Want ja... dat overzien ze dan allemaal niet. Dus wie heeft er last van? Hij niet in elk geval.
Ik geloof daar niet in, in dat soort onderzoeken. Tunnelvisie is voor mij namelijk hetzelfde als bindingsangst....
Hij kan zich wel binden, maar hij vindt haar gewoon niet leuk genoeg. Tunnelvisie is: ik vind mezelf vooral heel belangrijk.
Ik zou een goede psychiater zijn. Ik denk alleen niet dat mensen met een goed gevoel bij mij de deur uit zullen gaan als ik ze vertel hoe het werkelijk in elkaar steekt.
Ach, beter korte pijn dan lange pijn.
Weet je meteen waar je aan toe bent en kun je verder met je leven met iemand die jou wel leuk genoeg vindt...

12 maart 2018. Ik weet dat het allemaal heel zielig is, ik krijg nu alle activisten over me heen, maar ik ben gek op bont. Ik hou van schapenvachten en rendierkleedjes. Sterker nog... ik ben dol op bontjassen, maar ik heb er nog steeds geen een.
Bijna had ik er eentje gekocht in Goa, maar bij 35 graden voelt het toch niet zo comfortabel om te passen.
Stel je voor. Een mooie lange zwarte of bruine tweedehands bontjas, hoge hakken eronder en paraderen maar... door de woonkamer of desnoods de slaapkamer.
Alleen daar ben ik veilig met mijn bontjas helaas.
Alhoewel, dat kan ook best spannend zijn met niets eronder....

28 februari 2018. Ik had onlangs een gesprek op kantoor over het breken van glazen of servies.
Ik breek nooit iets, echt waar, en dat vertelde ik hen ook.
Hoor ik ineens een collega van me heel zachtjes zeggen: "Jij breekt alleen maar harten..."
En net op het moment dat ik daar een gepast antwoord op wil geven, zegt mijn andere mannelijke collega: "Ach, zo hebben we allemaal onze specialiteiten...."

Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig!

26 februari 2018. Tijdens het dansen zaterdag kwam ik een kerel tegen die me enkele maanden geleden meerdere malen heeft gevraagd om mijn telefoonnummer. Ik heb het toen niet gegeven. De reden: ik geef niet iedereen zomaar mijn telefoonnummer meer.
Nu, tijdens het dansen, vroeg hij het opnieuw en ik heb het opnieuw niet gegeven.
Sta ik even later een sigaretje te roken in de rookruimte en raak ik in gesprek met twee gasten.
Zegt de ene: "Ik goochel soms. Zal ik je een truc laten zien?"
Zolang je mij niet doormidden gaat zagen, vind ik het prima!"
Hij legt zijn telefoon op tafel met de mijne ernaast, opent zijn rekenprogramma en zegt: "Typ een datum in en vermenigvuldig het met een getal."
Ik typ het in en terwijl hij op het = teken drukt, zegt hij: "En moet je nu eens opletten!"
Gaat ineens mijn telefoon over met op het display zijn telefoonnummer.
Ik snapte er helemaal niets van, toch een beetje raar.
Ik ga weer naar binnen en een half uur later komt hij naar me toe met een blik vol zelfvertrouwen, gaat voor me staan en zegt: "Zo, nu kan ik je vandeweek in elk geval appen!"

Potverdorie.... goochelaars? Blijf uit hun buurt!

9 februari 2017. Vanmorgen in de trein zat ik tegenover een hele charmante man. Hij droeg een mooi pak, spierwit overhempje, chique overjas.
Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik eruit moest. De trein stond al bijna stil, dus ik sta op en wurm mezelf langs alle benen die de weg altijd blokkeren.
Maakt de trein ineens nog even een hik en ik voel me zo naar achteren vallen.
En plotseling was daar zijn hand, die hij me aanreikte en uiteraard pakte ik die vast. Ik bedankte hem en hij glimlachte.
Stel je voor dat ik daar languit in het pad had gelegen...

En nu zit ik continu met dat liedje in mijn hoofd en een wijze les die ik vandaag heb geleerd: "Reach out and touch, somebodies hand and make it a better world, if you can."

8 februari 2018. Enige tijd geleden, toen het buiten ook zo koud was als nu, zat er bij de ingang van het gebouw waar ik werk, een man op een stoeltje.
Aan beide kanten van hem ook een tafeltje met allerlei spulletjes erop.
In eerste instantie dacht ik: 'Hey, er is weer iets georganiseerd door AAB en dit is het verzamelpunt.'
Totdat ik dichterbij kwam en zag dat het om een zwerver ging, die zijn eigen spulletjes had uitgestald. Er stond een dampend kopje koffie naast hem op de rechtertafel.
En dan denk ik op zo'n moment: 'Jeetje, je moet er toch niet aan denken. In die kou slapen op straat, eten uit koude vuilnisbakken, drie dekens om je heen om je warm te houden. Brrrrr.'
Maar meestal kiezen deze mensen er ook zelf voor, door bepaalde gebeurtenissen of omstandigheden.
Ik wilde hem een nieuwe kopje koffie geven, maar onze beveiligingsmensen blijken hem dus regelmatig een kopje koffie te brengen, onder de voorwaarde dat hij niet bij de ingang gaat zitten.
Ik vind het een goede deal.
Wat mogen wij, de werkende mensen, ons gelukkig prijzen dat we een dak boven ons hoofd hebben, een goed gevulde koelkast en een warme kachel. En misschien is het een goed idee om je kinderen, die dat niet altijd beseffen, een dag buiten te laten lopen met een klein zakje eten op zak en een nacht te laten slapen in de vrieskou.
Zo raar is dat overigens niet, want dit deden de Spartanen tijden geleden allang met hun kinderen, alleen duurde die tocht in de kou een maand of drie.
En nu moeten jullie lezers niet zeuren dat het zielig is, want ouders zijn soms veel zieliger, omdat kinderen heel onredelijk kunnen zijn.
En al met al is mijn voorstel best redelijk, één dag. Toch?

23 januari 2018. #Stormpool, mijn criminal mind draaide weer overuren, maar het kan natuurlijk ook de andere kant op gaan.
Stel dat je er inderdaad gebruik van maakt en daar komt een prachtige auto aanrijden met een hele charmante man erin. Zo eentje waarvan je denkt: 'Zo zo....'
Zou ik dan wel instappen?
Iedereen denkt natuurlijk van wel.
Maar eh eh.... vergissing.
Nee, ook dan stap ik niet in, want uiterlijk zegt niets. Sterker nog, deze zijn vaak nog gevaarlijker.
Ik ken namelijk iemand die in een tbs kliniek heeft gewerkt en ooit een groepje mannen (1 tbs'er en 2 begeleiders) zag binnen komen waarvan er eentje wel heel lekker was.
Bleek het die gast te zijn die zijn moeder had gefileerd en haar huid als jas had aangetrokken.
Nou, mij niet gezien. Daar komt bij dat ik volgens mij heel lelijk ben zonder velletje....

22 januari 2018. Nu ik mezelf toch een beetje probeer te verdiepen in het criminele circuit, hoorde ik van de week toch iets interessants.
Tijdens de storm is er een "#stormpool" opgestart.
Een pool waarin mensen met een auto je aanbieden om met hen mee te rijden.
Heel slim en vooral lief, want de treinen reden niet.
Stel je voor dat je daar staat, in Amsterdam, en je wilt naar huis... naar Rotterdam.
Ik zou me ook aanmelden. Als ik maar thuis kom. Toch?
En ineens gaat er dan iets door mijn gedachten: 'Wat als je nooit thuis aankomt? Wat als dit de ideale situatie is voor een seriemoordenaar?'
Jakkes! Gatver! Ieuw!
Misschien denk ik iets te ver door hoor, maareh.... kan ik misschien in zo'n situatie gewoon bij iemand op de bank slapen?
Ik hoef geen ontbijt of zo. Ik ben niet veeleisend.

19 januari 2018. Wat een verhaal zeg van dat koppel met die 13 kinderen uit Californie.
Die kinderen, variërend van 2 tot 29 jaar oud, die jarenlang opgesloten hebben gezeten in dat huis.
Niemand wist dat die kinderen daar zaten en dat ze tot op het bot uitgehongerd waren.
Het komt wel vaak voor dat er kinderen uit kelders worden gered of er misschien nog steeds zitten. Te triest gewoon.
Dat doe je je kinderen toch niet aan.
Anderen ook niet trouwens.
Alhoewel... ik zou het misschien alleen doen met 13 mooie en geschikte mannen. Allemaal vastgeketend aan hun eigen bedje.
Af en toe mogen ze dan even vrij bewegen en uiteraard honger ik ze niet uit. Ik voer ze druiven en andere lekkernijen.
Met sommigen drink ik een wijntje en als ze vervelend worden, dan zet ik ze gewoon weer vast aan de ketting.
Dek ik ze ook nog even zachtjes toe en geef ik ze een kusje op hun voorhoofd voor het slapen gaan.

Poeh... ik heb echt fantastische ideeën.
Ik krijg het er warm van...

16 januari 2018. Ik had zo'n leuk plan in mijn hoofd en ik dacht "doe eens gek" en heb het naar de gemeente Rotterdam gestuurd.
Ik bedacht me: hoe leuk zou het zijn om foto's van echte Rotterdammers te verzamelen en dan als een soort film op een van de hoogste gebouwen van Rotterdam te laten projecteren.
Wellicht ben ik de enige die dit leuk vind maar ach... je weet het nooit.
Het zou toch mooi zijn als mijn plan wordt uitgevoerd!
Misschien krijg ik ze ook nog zo gek om er muziek van een lokale band onder te laten draaien. Ik heb fantasie genoeg, dat moet je me nageven.
Als het lukt, heb ik weer een bullet op mijn bucketlist die ik weg kan strepen.

15 januari 2018. Kennen jullie Dexter? De seriemoordenaar die zelf bij de politie werkt en de vrijgesproken criminelen om zeep helpt?
Een mes, een rol plastic en een boot en dumpen maar die handel.
Nou, ik heb nu een echte Dexter gevonden. Zijn naam is Mikhail Popkov, hij is 53 jaar, komt uit Siberie en hij werkte.... jawel... bij de politie.
Vandaag staat hij terecht voor 59 verkrachtingen en moorden op vrouwen. Ruslands grootste seriemoordenaar.
Hij leefde al die jaren een dubbelleven. Ging in uniform nachtclubs en restaurants binnen en bood deze meestal jonge dronken vrouwen een ritje naar huis aan in zijn politiewagen. Maar ze kwamen natuurlijk nooit thuis aan. Hij nam ze mee naar een afgelegen locatie en verkrachtte ze en bracht ze met een bijl, een mes of schroevendraaier om het leven. Omdat hij ook nog weleens iemand onthoofdde of het hart uitsneed, kreeg hij de bijnaam "de Weerwolf".
Hoe is het mogelijk? Terwijl zijn collega's jacht maakten op de moordenaar, zaten ze gewoon koffie met hem te drinken op kantoor.
Was hij dan zo goed in zijn werk? Of waren zij zo slecht? Bestaat er niet zoiets als een profielschetser, die dan uitkomt bij iemand die graag overdag de macht heeft. Ongelooflijk.
Ik heb het al door als mijn collega mijn pen heeft verstopt of mijn appel heeft gepikt.
Dan pik ik een seriemoordenaar er toch ook zo tussenuit?

14 januari 2018. Wat een gek leven heb ik toch...
Gisteren gedanst met mijn goede vriend die ook nog eens 26 jaar lang mijn collega is. Vriendschap tussen man en vrouw bestaat, maar dat moeten we nog al eens uitleggen als we staan te salsadansen.
Een opstootje waar een nieuwe temperamentvolle vriend bij betrokken was, maar alles op tijd gesust door het resolute ingrijpen van mijn vriendinnetje.
Mooi, zo'n politie verleden.
En eerlijk waar... hij had ook niets gedaan!
Nog even staan plakken met mijn buurman, de fietsenmaker.
'Buurman, wat doet u nu?'
Dat was weer eens wat anders dan een bandje plakken.
En dan de dag erna.... zo ziek als een hond. De wijn verkeerd gevallen.
Toch maar gaan sporten en dan ineens sta ik halverwege de middag weer als een jong hertje de sterren van de hemel te zingen in de band van mijn buurman.
Soms ben ik zo blij als ik maandag weer mag gaan werken.
Wat een rust....

12 januari 2018. Zit ik vandaag samen met mijn manager te praten over het feit dat spijkerbroeken kunnen schuren op de huid.
En ineens... zien we beiden die gekke kleine spijkertjes overal zitten. Die zitten er altijd op maar jeetje... wat zijn het er eigenlijk veel.
En ze zijn ook zo nutteloos. Alsof je het ene drukkertje met het andere drukkertje kunt verbinden! Natuurlijk niet. Dat lukt je nooit. Dan zit je broek ook niet lekker meer!
En op zulke momenten is het internet echt handig, want wat blijkt nu: die drukkertjes zijn helemaal niet zinloos. Die zijn bedoeld ter bescherming van de naden.
Niet dat jullie aan deze informatie iets hebben, maar het heeft ons toch een tijdje bezig gehouden.
En dat is met alles zo... dan zie je ze ineens overal.
Mocht je dus denken: 'Wat zit ze nou de hele tijd naar mijn broek te kijken."
Geen paniek. Het draait allemaal om de koperen drukkertjes...

12 januari 2018. Voor het eerst in mijn leven heb ik een treincontroleur ontmoet die bij elk stoeltje gaat staan en vraagt: 'Als u vragen heeft, mag u die aan mij stellen!'
Geloof me... de hele trein keek hem aan met hun mond open. Alsof er überhaupt iemand is die om 7 uur in de ochtend een vraag heeft aan de controleur, behalve waarom de trein te klein is keer op keer.
Iedereen wil rust, naar muziek luisteren, een krant lezen of een goed boek.
En toen bedacht ik me ineens: 'Zal ik over die NS kalender beginnen?'
12 Controleurs, schaars gekleed, de 1 een fluit in zijn mond, de ander een kniptang in zijn hand of in zijn broekzak....
Maar ik heb het maar niet gedaan in die overvolle trein. Beetje gênant.
Dan zouden die mondjes nog verder opengevallen zijn. Of de hele trein zou gejuigd hebben. Ik heb het maar niet uitgeprobeerd!

8 Januari 2018. Ik zit zo'n vette serie te kijken: Touch.
Voor degenen die het niet kennen....
Het gaat over een doofstom en autistisch jongetje die in staat is dingen te zien, die niemand anders ziet. Alles is gebaseerd op getallen die overal in terugkomen en een bepaald patroon bevatten.
De fibonaci reeks.
Mensen hebben allemaal invloed op het leven van elkaar zonder dat ze dat weten. Ze worden bewust met elkaar verbonden, omdat het een bepaald doel heeft.
Mensen ontmoeten elkaar, omdat het zo volgens de getallenreeks gepland is.
Een kwantumverstrengeling.
Hier hou ik nou van. Een serie waarbij ik mijn hersenen kan laten draaien voor de volle 100 procent.
Waar ik 's nachts over lig na te denken en niet meer van kan slapen.
Ik hou ervan.
Al heb ik ooit begrepen dat wij maar 10 procent van ons brein gebruiken. Vraag me af wat je met die andere 90 procent moet?
Waarom zit het er dan?
Kan iemand mij daar antwoord op geven? Heb ik iets om vannacht over na te denken....

7 Januari 2018. Ik kan heel blij worden van de gewone dingen in het leven. Geld is fijn om te hebben, maar in een oude vervallen hut ben ik ook gelukkig. Als ik maar de juiste mensen bij me heb.
Een avondje dansen met mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes, daar krijg ik energie van. Op vakantie gaan met fijne mensen, waar je goede gesprekken mee kunt hebben over het leven, doet me zo goed.
Een lunch of een borrel met interessante personen die net iets anders zijn dan de doorsnee mens, maakt me heel blij.
Op al die momenten geniet ik van de glimlach op hun gezicht.
En waar word ik niet blij van? Want die momenten heb ik ook natuurlijk.
Dat kinderen binnen 5 minuten je huis kunnen veranderen van een opgeruimd paleisje tot een enorme zwijnenstal, maar dat neem ik dan maar op de koop toe.
Het weegt niet op tegen de rest van mijn heerlijke leventje...

6 Januari 2018. Dvd op van de Eagles, mooie muziek om bij weg te dromen, kaarsjes aan, goed glas rode wijn in je hand en de man van je dromen aan je zijde.
Een droom te mooi om waar te zijn...
Misschien roept deze zwijmelmuziek deze gevoelens wel bij mij op. Ik ben een dromer met veel fantasie en verlangens.
Kun je zo verlangen naar iets wat eigenlijk onmogelijk is?
Ik geloof dat het kan. Niets is onmogelijk. Mensen hebben het vermogen om hoge doelen te bereiken.
Tot dan... droom ik fijn verder en blijft dit mijn mooiste verlangen.
Met de stemmen van de Eagles op de achtergrond galmend in mijn hoofd..

5 Januari 2018. Onlangs steeg er een vliegtuig op van Jet Airways vanuit Mumbai richting Londen.
Alles ging zijn normale gang, totdat de piloot en de co-piloot (een vrouw) ruzie kregen en ze beiden de cockpit verlieten.
Ja... je leest het goed... er zat niemand meer aan de knoppen.
En waarom dit gebeurde? Dat weet niemand. Ze hebben gewoon direct na het opstijgen ruzie gekregen en dan is zo'n cockpit echt klein hoor.
Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik zit wel eens in de auto met mijn moeder en na 5 minuten ben ik ook in staat om haar eruit te zetten. Voor ruzie is óók een auto gewoon te klein.
Maar dan vraag ik me toch af: Waar ging die ruzie over?
Ik denk dat hij namelijk wél aan de knoppen zat.
Alleen niet aan de knoppen van het bedieningssysteem....

2 januari 2018. Het is een heel nieuw jaar en iedereen is weer begonnen met zijn goede voornemens. Stoppen met roken, minderen met drinken, aardiger zijn voor je man/vrouw, meer geduld hebben met je kinderen, vriendelijker zijn voor je collega's. Noem ze maar op.
Ik heb besloten wat lelijker te doen tegen sommige mensen, simpelweg omdat ze dat verdienen.
Maar diëten staat toch wel bij een hoop Nederlanders op nummer 1. Na Sinterklaas en de Kerst zijn de nodige pondjes aan ons lichaam blijven kleven en daar willen we vanaf.
Een vriendin van me zei: 'Ik moet echt gaan lijnen na deze dagen feesten.'
Waarop ik zei: 'Waarom? We hebben alleen maar gedronken!'
Ik vind dat ook zo mooi om te lezen. Van die prachtige reclames: 'Het gebeurde mij echt: ik raakte 30 kilo kwijt in 5 weken!
Dat kunt u ook.'
Ik zal je vertellen dat ik ooit 85 kilo ben kwijtgeraakt in 1 dag! Dat is best knap hè?
Van de een op de andere dag, 85 kilo vlees weg.
En ik ben er nog steeds zielsgelukkig om….

31 december 2017 Gisteren had ik een goed gesprek met mijn zoon over Oud en Nieuw. Ik vertelde hem dat het verstandig is als hij tussen de alcohol door een watertje drinkt.
Dat doe ik zelf ook altijd,' gaf ik aan.
Hij zei dat hij mij inderdaad nooit dronken heeft gezien, dus dat ik daar weleens gelijk in zou kunnen hebben.
'Alleen op Koningsdag drink ik teveel,' gaf ik toe.
Hij keek me lachend aan.
'Maar ma, even serieus... jij drinkt elke dag wijn... jouw lichaam is eraan gewend. Als je het hele jaar drinkt, dan oefen je gewoon en dan is Koningsdag voor jou als een examendag... jouw generale repetitie....'

28 december 2017. Soms zou ik weleens totaal willen verdwijnen en ergens opnieuw beginnen.
Een heel nieuw leven.
In de ochtend stap ik gewoon in dezelfde trein, alsof ik naar mijn werk ga, maar in plaats van uit te stappen, stap ik over en reis naar Schiphol.
Ik dump mijn telefoon in de vuilnisbak. Sluit mijn profiel op Facebook. Ter plekke kies ik een vlucht uit en op locatie aangekomen strik ik een kerel die me wel een paar dagen aan een slaapplaats kan helpen.

Ik roof de 3e dag zijn huis leeg en huur een goedkoop kamertje. Mijn nieuwe naam wordt Holly en ik leef daarna van het geld dat ik verdien als serveerster.
En dan... dan trouw ik met een miljonair die Wood als achternaam heeft.
Totdat zo'n eikel van een privé-detective me weet te vinden naar aanleiding van het programma Vermist. Dan is het gedaan met de pret.
Leg maar eens uit dat sommige mensen niet gevonden willen worden...

28 december 2017. Ik heb een vriendin die altijd haar overleden oma citeert.

En die oma was zo gek als een deur. Waar ze haar teksten vandaan haalde, wist niemand.
En als een van ons dan ergens mee zat en dat tijdens een lunch of borrel besprak, kwam mijn vriendin met de wijze woorden van haar oma aanzetten.
Dan dacht ik er thuis over na en realiseerde ik me dat ze gelijk had. Die woorden waren niet dom.
Laatst ging ons gesprek, tijdens een borrel, over mislukte relaties en dat mannen zo snel "ik hou van je" zeggen.
Ze keek me aan en antwoordde: 'Je weet vast wel wat mijn oma zou zeggen?'
Ik schudde mijn hoofd. Ik had geen idee.

'Ik hou van je,' zei ze....
'Zo makkelijk gezegd. Het zijn maar woorden,'

27 december 2017. Het Kerstcircus... wie is er geweest?

Vanmorgen moest ik ineens denken aan mijn avontuur in het circus. Ik was een jaar of 30 en ging met een vriendin naar het American Circus. In de voortent ontmoette ik een knappe kerel, die een praatje met me maakte over ditjes en datjes. Heel geïnteresseerd vroeg hij waar ik zat, welk vak. Ik liet hem mijn toegangskaart zien. 'Waar zit jij?' vroeg ik hem nog.

'Ik loop een beetje rond,' antwoordde hij.
Voor ik het wist was hij verdwenen en dat kwam goed uit want de voorstelling ging toch beginnen.
Wel jammer, misschien zou ik hem nooit meer zien. Had ik dat maar nooit gedacht!!!
De voorstelling was bijna klaar en toen kwamen de clowns. Ik haat clowns, maar ja, dat hoort er ook bij.
Ze renden door het publiek. En dan krijg ik al de rillingen. En plotseling had ik een groot wit licht op me schijnen. Ik zat in de spotlights. Vreselijk! En daar kwam hij, op me af gerend, de clown van het circus. Hij pakte mijn hand en gebaarde met hem mee te gaan naar voren. En toen zag ik het.... het was de jongen waar ik mee had staan praten.
"Ik loop wat rond..." Ik hoorde het hem nog zeggen. Het was nogal een gedoe om mijn hand los te krijgen, dus ik was niet meer zo vriendelijk.
Uiteindelijk kon ik mezelf bevrijden van Bassie en ben ik zo snel mogelijk naar de uitgang gegaan. Wegwezen daar!

Om een lang verhaal kort te maken: ik ben niet geweest....

22 december 2017. Ik wil iedereen toch iets moois meegeven voor 2018.
Soms lopen de dingen niet altijd zoals je zult willen.
Mensen verliezen banen, maar vaak brengt het ook nieuwe uitdagingen met zich mee. Een veel leukere baan die beter bij je past.
Geld verloren? Dan probeer je het beste te maken van dat wat je wel hebt. Vaak zijn de simpele dingen zelfs het leukst... van een X5 naar lijn 5.
Of ben je misschien een liefde verloren, waarvan je dacht dat het de liefde van je leven zou zijn.
Onthoudt dan één ding: de liefde is er altijd, alleen de partners wisselen.

Allemaal een mooi 2018...

18 december 2017. Op weg naar huis! Sta ik daar, met mijn 50 cm hoge koffertje (waarschijnlijk de kleinste die ooit ingecheckt is als bagage) op het vliegveld tussen mensen met enorme bergen bagages. Elke Indiër wil met mij op de foto. Voel me net een attractie op een kermis. Volgende keer neem ik mijn peppie en kokkie koffer mee, vinden ze vast heel leuk hier. Bedankt Rene Roos voor de mooie tijd en heel veel plezier nog in Bombay! Geen dingen doen die ik ook niet zou doen! Dus alles is geoorloofd!

28 november 2017. Wij hebben op het werk een tool die om de pakweg 20 min draait om je erop te attenderen wat oefeningen te doen om fit te blijven.
Dat is vanuit de Arbo aangedragen om klachten te voorkomen van mensen die te lang achter hun computer zitten.
Nou, ik kan je zeggen... er zitten oefeningen tussen... die zie je alleen maar in de gênantste sketches van Toren C.
Er is er ook een: dan moet je gaan staan en werp je beide armen langzaam aan de zijkant van je lichaam omhoog en je heft je kin in de lucht. Zoals het Braziliaanse standbeeld van Christus de Verlosser.
Het ziet er onoverwinnelijk uit en dan roep ik er doorgaans bij "I am great!".
Dan wordt er toch wel heel raar naar je gekeken.
Dus doe ik het tegenwoordig anders.
Tegenwoordig beweeg ik alleen mijn lippen met dezelfde tekst, maar zonder geluid.
En eigenlijk... is dat nog veel vreemder!

27 november 2017. De meest traumatische dag uit mijn kinderbestaan komt er weer aan... Sinterklaas.
En dat is niet omdat ik bang was voor de goede man, want ik ging gerust op zijn schoot zitten.
Overigens niet vrijwillig, maar omdat mijn ouders mij hadden opgegeven. Wie verzint zoiets?
Kinderbangmakerij....
Ik heb me daarna altijd voorgenomen om dat mijn eigen kind niet aan te doen. Dat angstige gevoel dat je misschien wel eens iets fouts gedaan zou kunnen hebben. Dan zou je mee moeten met de Sint naar Spanje.
Later lach je erom en had Spanje niet eens zo'n gek idee geweest. Maar goed. Mijn zoon is ook nooit mee geweest naar de Sint op de zaak of ergens anders. Als hij dat had gewild, had hij dat zelf wel aan mij gevraagd.
Maar het gaat om mijn verjaardag, één dag voor Sinterklaas. Als kind is dat niet cool, geloof me.
Een verjaardag kijk je naar uit, Sinterklaas cadeautjes ook. Die wil je niet in één keer krijgen.
Daarom ben ik ook zo gek op cadeautjes. Ik kreeg ze uiteindelijk maar één keer per jaar. Maar ik kan er echt van genieten om dingen uit te pakken. En het hoeft niets groots te zijn, het mag ook heel erg klein zijn. Iets doorzichtigs, glimmends, met zilver eraan.... wat ongeveer in mijn navel past.

25 november 2017. Die douaniers... ik zit er toch obsessief over na te denken. Wat zou ik doen als ik douanier was?
Ik zou de mooiste mannen ertussenuit vissen en fouilleren op een manier waarop ze nog nooit gefouilleerd zijn.
En ja, ik weet het... in de praktijk mag ik alleen maar vrouwen doen, maar stel je voor dat het wel zou mogen. Gebruik je fantasie.
De lelijkerds zou ik met een handgebaar naar het andere poortje begeleiden. Die doe ik niet. Die zijn voor mijn collega.
Na de totale bodyscan zou ik zeggen: 'Je bent in orde hoor. Loop maar door.'
Knipoog erbij en een glimlach.
'Maar laat daar maar even je kaartje achter. Je weet het maar nooit. Mocht ik toch nog wat vragen hebben.'

En dan is het een kwestie van kaartjes verzamelen en op een eenzame winteravond simpelweg uit verveling een kaart trekken uit de stapel!
En dan maar hopen dat ze toehappen natuurlijk, anders wordt het een hele stille koude avond met mezelf.
Maar we gaan er van uit dat ze mij ook niet vergeten zijn..
En als beloning mogen ze mij dan ook voor de gein fouilleren! Van beneden naar boven en van links naar rechts.
Nou ik moet zeggen: ik vind het zo dom nog niet.
Dan is mijn werk nu toch een stuk saaier!

23 november 207. Ik weet niet hoe jullie dat ervaren, maar soms kan ik zo opgaan in een serie. Op dit moment kijk ik Fringe. Voor degenen die het niet kennen: het gaat over een speciaal team opgezet om "bizarre" gebeurtenissen te onderzoeken. Dingen die eigenlijk niet kunnen, maar natuurkundig te verklaren zijn.
In elke tijdlijn komen "observers" voor. Kale mannen in zwarte pakken die geen emoties tonen en door de tijd heen reizen en zichtbaar zijn bij belangrijke gebeurtenissen.
En ineens zie ik ze overal. Op de trap van het gebouw waar ik werk, in de stad in een winkelruit achter me, bij de koffie automaat 's ochtends vroeg. Kale mannen.
Maar het zouden zomaar ook gewoon mensen kunnen zijn als jij en ik. Koffie tappen en winkelen zijn namelijk niet echt belangrijke gebeurtenissen.... toch? Dus ik ben er nog niet helemaal uit wat of wie ze zijn.
Mijn fantasiewereld is fantastisch. Dat moet je toegeven!

22 november 2017. Sommige mensen kunnen niet op het juiste moment hun mond houden. Zo stond ik ooit op het vliegveld van Bergamo. Tijdens de douanecheck werd ik erop gewezen dat je geen messen mee mag nemen.
'Messen?' dacht ik nog.
Ik natuurlijk glashard ontkennen, want eerlijk gezegd had ik geen idee waar hij het over had.
Totdat die handbagage op de band ging en mijn tas op zijn kop werd gezet.
'En dit dan?'
Met een geamuseerde glimlach toverde de douanier een doosje uit mijn tas wat ik inderdaad de avond ervoor had gekocht: een kaasplankje met een vorkje, een bot rond mesje, een kurkentrekker en een wijnstop.
De basisbehoeften van een vrouw zoals ik.
Ik keek hulpeloos naar achteren.
'Nee he, oh echt! Je weet toch dat je dat niet mee kunt nemen. Ben je nou zo dom zeg!'
Wat?
De hele tijd was hij zo leuk geweest en stil. Ik heb zelfs tijdens de vakantie even door mijn hoofd laten gaan dat dit weleens de man van mijn dromen zou kunnen zijn. Die bijdehante stem achter me van mijn eigen vriend.
'Een mes! kom op! Doe normaal.'
En dan word ik kwaad, ik voel me niet begrepen.
'Dit is toch geen mes, het is zo bot als wat. Wat doe jij nou ineens raar.'
En dan door blijven gaan en niet weten van ophouden. Het leek mijn moeder wel.
Uiteindelijk werd het mesje uit het doosje gehaald en de rest mocht mee het vliegtuig in.
Ik droeg in die tijd naaldhakken waar je mensen mee kon vermoorden, zo scherp. In het vliegtuig heb ik het nog even door mijn hoofd laten gaan, de naaldhak moord, maar ik heb het in Nederland maar gewoon uitgemaakt.
Misschien was het maar goed ook dat het mesje in beslag was genomen, want ik had met wat ferme kracht ook lelijke dingen ermee kunnen doen. Bot of niet....

20 november 2017. Zo'n mooi verhaal weer, maar je hoopt altijd alleen dat dit niet toevallig jouw buurman is. Liever de buurman van een ander. En dat hij ook nog eens heel ver uit je buurt woont.
Geen paniek, dit is een Amerikaan, dus je kunt gewoon naar buiten a.s. zaterdag.
Een 61-jarige man heeft namelijk zelf een stoomraket gebouwd. En zaterdag gaat hij die lanceren om te bewijzen dat de aarde plat is en niet rond. Ik hou wel van mensen met fantasie. Je moet het hem nageven: hij jaagt wel zijn droom na.
Voor jullie beeldvorming: de vorige keer duurde zijn vlucht ongeveer 400 meter en de landing was keihard. Hij was 3 dagen bewusteloos.
Hij gaat het nu opnieuw proberen met een vaart van 800 km per uur. Hij is standvastig.
Nou, succes allen die in zijn buurt wonen. Ik hoop eigenlijk dat hij niet van de grond komt en gewoon door de tuinen vol rozenstruiken manoeuvreert, maar ik ben bang dat het hem nog enigszins gaat lukken ook.
Heeft hij het in elk geval geprobeerd en weet hij daarna ook dat de aarde plat is. En zijn gezicht daarna ook.....

9 november 2017. Wat sneu. Ik hoorde het op de radio. Gedetineerden kunnen hun boodschapjes bijna niet meer betalen, omdat de gevangenissupermarkten hun prijzen telkens verhogen. Dat krijg je als iemand het alleenrecht heeft. En ook moet er vaak een week van te voren besteld worden, want doodnormale artikelen zijn niet altijd op voorraad. Dat is toch crimineel!
Zit je de hele week te wachten op je pot zure bommen of dropsleutels en dan komt er niets.
En dan moet je op weekendverlof en dan mis je de bezorging omdat je er niet was. Vind ik echt lullig.

Zou het dan niet slimmer zijn om een supermarkt in dat weekend te overvallen? Je moet tenslotte toch terug. Heb je in elk geval een voorraadje. En lekker goedkoop ook nog eens.

8 november 2017. Ik hoor heel vaak grappen over domme blondjes. Mensen die mij voor de eerste keer zien, denken ook altijd dat IK dom ben. Maar als ik dan ga googlen op succesvolle vrouwen, dan valt het me toch op dat de meeste hartstikke blond zijn en gigantisch rijk.
De meeste vrouwen die rijk zijn, zijn dat geworden omdat ze een rijke ex hadden en de helft van zijn fortuin hebben opgeëist. Of ze zijn rijk geworden omdat ze sexy zijn en mannen graag voor sexy vrouwen betalen. De meeste pornoactrices zijn blond en door onnozel te kijken rijk geworden. Oké, die deden iets meer dan kijken, maar goed.
Madonna is blond, en heeft een vriend van 26. Paris Hilton is blond, en erft samen met zuslief alles wat met Hilton te maken heeft. Máxima is blond en is nu onze geliefde koningin geworden.
En dan vraag ik me af: 'Wie is er nou eigenlijk dom?'
Volgens mij moeten wij niet meer spreken van domme blondjes, maar moeten alle vrouwen nu meteen naar het Kruidvat om waterstofperioxide te halen en proberen nog wat van hun leven te maken. Nu kan het nog, over een paar jaar kun je verven wat je wilt, maar dan is er niemand meer die jou wil hebben. Rennen!!!!!! Anders is de voorraad op.

1 november 2017. Gisteren zit ik koffie te drinken bij mijn ouders, gaat er een discussie over het wel of niet op de fiets naar Schiedam.
Mijn moeder zat een beetje te piepen dat het toch wel ver is. Dus ik zeg: 'Dan ga je toch samen op de scooter. Dan ga je achterop.'
'Oh, lekker, dan kan ik je vasthouden,' zegt mijn moeder. 'Als je maar niet bij het bos stopt en me erin sleurt.'
Hoor ik mijn vader zachtjes antwoorden: 'Alleen als je deze keer dan niet zo'n grote onderbroek aantrekt....'

Dit soort informatie wil je als kind toch niet horen!!!!

25 oktober 2017. Sommige mensen stappen de trein in als een leeg schildersdoek en gebruiken hun ritje naar het werk om zich op te maken.
Zelf lijkt het me erg onhandig, maar goed, het schijnt te kunnen.
Van de week heb ik vol bewondering zitten kijken hoe een kleurloos type veranderde in een femme fatale. Het leek Bob Ross wel.
Ze toverde van allerlei kwasten uit haar tas en begon, net als Bob, met een standaard basiskleur over haar eigen doek aan te brengen.
En daarna, rits rats, kwast hier, streepje daar, kleurtje erbij, kwast daar en pincet ondertussen in de aanslag. En dat dan 55 minuten lang.
Misschien ligt het aan mij, maar ik ben echt binnen 5 minuten klaar met mezelf opmaken. En het ziet er dan best aardig uit, al zeg ik het zelf. Kan altijd beter. Maar ja, ik ben dan ook Bob Ross niet natuurlijk.

23 oktober 2017. Ik spreek best wel wat talen. Ik kan aardig uit de voeten, maar dan heb ik het over de standaard talen, zoals Engels, Frans en Duits.
Maar de exotische talen zijn vaak wat lastiger aan te leren.
Ooit was ik met een vriendin op vakantie in Turkije. Het was een all-inclusive vakantie, dus je begrijpt dat wij om 11:00 uur 's ochtends onze eerste cocktail al naast het ligbed aan het zwembad op een tafeltje hadden staan.
En in de zon gaat het hard. Dat weet iedereen.
En na een paar cocktails sprak iemand van de entertainment mij aan en ineens sprak ik Turks. Heuh?
Woorden die ik vroeger ooit eens geleerd had van een schoolkameraadje.
Ik dacht dat ik ze allang vergeten was, maar ineens... op dat moment... floepte ik er hele zinnen uit. Verbazingwekkend.
Ik heb me echt wel afgevraagd hoe dat nou kan.
En wat lees ik vandaag: "Door overmatig alcoholgebruik spreek je je talen beter"
Nou, dat mysterie is dan ook weer opgelost.
Hoewel ik me afvraag of dit met de Nederlandse taal ook zo werkt, want ik zie regelmatig mensen in de kroeg die zo ver heen zijn dat ik ze zelfs in het Nederlands niet meer versta.
Die praten dan een andere taal, ook een vreemde taal, alleen moet die taal nog uitgevonden worden....

18 oktober 2017. Gisteren bij het nieuws kwam het onderwerp "seksuele intimidatie" ter sprake. Heel vervelend natuurlijk dat dit soort dingen gebeuren over de hele wereld. Een vrouwenstem vertelde tijdens een filmpje dat ze vroeger ook was aangerand.
En ineens verschijnt er een griet met een grote strik op haar hoofd op het scherm. De spreekster zelf.
Begint mijn moeder toch ineens te lachen. Ze lag helemaal blauw. Kwam niet meer bij en zegt: "Haha...hoe kun je die nou aanranden?"
Oh, wilde ik zeggen, maar eerlijk gezegd dacht ik hetzelfde. Alleen zeg ik het niet.
Zegt ze er ook nog eens achteraan: "Oh ik snap al waarom hij aan haar zat! Hij dacht natuurlijk dat ze de paashaas was!"

Tja. Familie krijg je er gratis bij!

17 oktober 2017. Waarom heb je overal mensen die weinig tot niets kunnen hebben? Dat je ze net per ongeluk aanraakt en dat ze dan heel vuil naar je kijken. Of dat je vraagt of je erlangs mag en dat ze dan geen antwoord geven, je niet aankijken, maar wel opzij gaan.
Waar gaat de wereld toch naartoe. We moeten echt werken aan een gezondere sfeer.
Ja, ik heb het natuurlijk over vrouwen. Dat zijn doorgaans de meeste chagrijnen. Want eerlijk is eerlijk. Ook al is het een simpel volk: er heeft nog nooit een man lelijk naar me gekeken als ik hem per ongeluk aanraakte. De meesten zeiden namelijk gewoon dankjewel....

12 oktober 2017. Je hebt van die typische Hollandse dingen, zoals klompen dragen, koekhappen en tolerant zijn.
Wat ik echt typisch Hollands vind, is dat je als veroordeelde gewelddadige zedendelinquent een affaire hebt met je verzorgster en ook nog eens een medepatient zwanger hebt kunnen maken. Oh ja, en je kunt ook nog met de auto van je moeder op haar verjaardag naar Spakenburg rijden. Hoe cool is dat! En dat allemaal in een gesloten inrichting.
Ik geloof niet dat je dat hoeft te proberen in andere landen, zoals Irak of Colombia. Dit kan alleen maar in Nederland.
En eerlijk is eerlijk: Michael P. is een knappe gast en ik zou het er misschien ook wel mee kunnen, maar niet als ik zou weten als hij 2 anderen bijna door geweld tijdens de seks om het leven heeft gebracht.
En dan kom ik uit bij de vraag: Is hij nou gek? Of zijn wij het met zijn allen dat we dit goedkeuren?
Ik zou het antwoord weleens willen vragen aan Anne, maar ik ben bang dat zij het mij niet meer kan zeggen...

5 oktober 2017. Toen mijn zoon klein was, klaagden veel leraren en leraressen dat hij best wel druk was. In de klas liep hij maar heen en weer en hij was continu afgeleid.
'Dan moet je een stressballetje voor hem kopen!' Was het advies van een van de leraren. Als hij dan in de klas zat, kon hij erin knijpen. En dat kon hij ook overal buiten school meenemen...
Je begrijpt het al, dat balletje ging overal mee naartoe. Ook in de auto.
Op een dag rijden we samen naar de stad om naar de bios te gaan en hij zit lekker te knijpen achterin de auto in zijn stressballetje.
Totdat.... binnen een paar seconden mijn hele auto spierwit ziet. We zaten helemaal onder de witte poeder. Was dat balletje gescheurd en ontploft! Dat was pas stress. Het heeft me heel wat tijd gekost om die auto (en ons) schoon te krijgen.
Echt een briljant idee...zo'n balletje.
Misschien kunnen ze er een maken met witte latex. Handig als je snel een kamer wilt witten!

3 oktober 2017. Ik merk dat ik altijd verdomd weinig ruimte heb om te zitten in de trein. De mannen die naast of tegenover me gaan zitten, zitten allemaal wijdbeens.
En ik, Diaantje, best klein van formaat, zit als een sardientje in een blikje ingesloten.
En dan vraag ik me toch af: wat zit daar voor bijzonders dat zooooo veel ruimte nodig heeft? Dat moet bluf zijn, dat kan niet anders. Want ik kan uit ervaring zeggen dat de meesten van hen niet aan Anouks wensenlijstje van minimaal 20 cm voldoen.
En dan toch zo wijd gaan zitten om indruk te maken.... prutsers!

26 september 2017. Als je mijn leeftijd hebt, kom je erachter dat een leesbrilletje opzetten soms niet heel erg dom is.
Omdat ik erg ijdel ben, zet ik die van mij alleen maar op in noodsituaties. Als ik moet leren of zo.
Gisteren stuur ik een app bericht naar een jonge vent van een ander bedrijf, mijn leverancier. Waarom app ik met hem? Omdat we regelmatig met elkaar spreken over een langlopende kwestie en appen daarom handiger is.
Ik app hem dat hij donderdag welkom is in Rotterdam en dat ik hem wel op zal pikken bij de receptie.
Krijg ik terug als antwoord: 'Je mag me ook oppikken hoor!'
'Heuh' Dat had ik toch ook gezegd?
Ga ik teruglezen wat ik heb verstuurd... staat er in mijn bericht: 'Kom maar naar de Coolsingel en dan lik ik je wel op.'
Echt om je dood te schamen.
Had ik nu maar mijn bril opgezet!!!!!

11 september 2017. Soms zou ik best weleens voor de gein een jas van een treinconducteur aan willen trekken en door de drukke trein heen lopen. Van het begin tot het eind en dan weer terug.
Gewoon om degenen, die zwart aan het reizen zijn, te laten schrikken.
Je ziet het eigenlijk al aan die nerveuze blikken en die zenuwachtige bewegingen.
Dus je weet ook meteen waar je even wat langer stil moet blijven staan en wie je net iets langer aan moet kijken.
Is toch grappig? Of ben ik de enige die dat denkt?
Oké, een politiejasje dan? En dan rondlopen tussen de groepen hangjongeren?
Ook leuk!
Oh... ingeving! Een verpleegsters outfit en dan met je spuit rondlopen! Nee dat is gemeen!

11 september 2017. Ik heb van de week naar de show "Licht" van Youp van 't Hek zitten kijken.
Wat is die vent goed zeg. Je herkent ook zo de dingen waar hij het over heeft. Eigenwijze partners, bijdehandte zussen, betweterige mensen. En dat gevloek erbij van hem. Niet zo netjes natuurlijk, maar ook dat gebeurt in het echte leven.
De show zat steengoed in elkaar. Hij is een van de weinigen die altijd uniek is.
Eerlijk gezegd ben ik ook wel een beetje klaar met Najib Amhali, Rue Verveer en consorten. Ze beginnen allemaal op elkaar te lijken.
Youp is anders.
En het mooiste wat hij zei in zijn show was: 'Je wordt geboren en je gaat dood. Dat is de enige zekerheid. En daartussen... ja, dat moet je maar een beetje vol freubelen.'
En ik dacht: Dat doe ik ook. Elk momentje dat ik over heb, doe ik iets om de tijd vol te maken. Ik laat het niet voorbijgaan met niets doen. Dat vind ik zonde van mijn tijd. Want er komt een dag en dan ga ook ik dood. En dan is er helemaal geen tijd meer om te freubelen. Dan freubelen andere mensen afscheidskaarten voor je.

En het andere mooie wat hij zei is dat elke familie wel iemand kent die zich overal mee bemoeit. Ook dat is waar. We kennen er allemaal een. Maar laten we dit onderwerp voor de lieve vrede vandaag maar skippen....

3 september 2017. De een gaat naar een terras om mensen te kijken, de ander naar het theater of een evenement.
Nou, een kleine tip: op de sportschool is het ook leuk mensen kijken.
Zo hebben wij Q & Q, maar dan 40 jaar later, inclusief brilletjes. We hebben ook een jongen van begin 20 die wij Lodewijk de veertiende noemen. Hij kijkt graag naar zichzelf zeg maar.
En er loopt ook een ex-gedetineerde rond met een getatoeëerde plattegrond op zijn lichaam. Nee, het is niet Michael Scofield van Prison Break. Was dat maar waar! Dan hadden wij daar 7 dagen per week gesport.
Ik zeg: schrijf je vandaag nog in. Pak je Jane Fonda outfit, inclusief beenwarmers, en kijk je ogen uit!
Een wereld gaat voor je open.

31 augustus 2017. Alles ziet er anders uit als de zon schijnt...
Die André van Duin was zo gek nog niet, want hij heeft wel gelijk.
Gisteren leek het wel alsof er een watersnoodramp aan zat te komen. Maar vandaag schijnt de zon. Mijn varkens zijn echt de hele dag het hok niet uitgewerkt. Waarschijnlijk denken die nog steeds dat ze van suiker zijn... En stiekem hou ik ook wel van dat tikken van de regen op mijn zolderraam. Het heeft iets romantisch. Lekker in bed samen met je... euh konijn.... wegdoezelen.

30 augustus 2017. Ik ben erachter gekomen dat ik een relatie niet langer dan 4 maanden aan één stuk kan volhouden. Dat vind ik zelf nog vrij lang, want dat is toch nog 122 volle dagen. En die kunnen in maand 4 echt heeeeel lang zijn als je er klaar mee bent.
Ooit heb ik het toch 13 jaar, 1 jaar, 4 jaar en 2,5 jaar volgehouden. Dat heb ik gekund, maar het is nu weg. Soms heeft het leven met vrienden en vriendinnen meer inhoud dan een doelloos en gevoelloos leven met één man.
En nog... geloof ik erin dat er iemand op aarde rondloopt waar ik het wel 30 jaar mee kan volhouden. Ik geloof erin. Als het maar een uitdaging blijft en geen sleur.
En om die nu tussen miljarden mensen te vinden! Dat is best een uitdaging op zich.
Maar ook prijs ik mezelf gelukkig dat ik niet eenzaam ben. Ik voel me niet alleen, nooit. Hoeveel mensen zijn er eenzaam binnen hun eigen relatie? Ik denk dat het er verbazend veel zijn.
Je kunt echt beter een konijn nemen....
(Of een 4 maanden contract afspreken)

p>28 augustus 2017. Ik heb op het foodtruck festival voor het eerst in mijn leven iets gedaan wat ik normaal niet doe. Ik heb biologische patat gegeten. Ik had me er zo op verheugd, echt waar. Het zag er heerlijk uit. Dus mijn vriendinnetjes en ik bestelden zo'n prachtige zak friet en werkelijk waar...ik kon niet wachten. Zo lekker zag het eruit.
Jammer dat het toch minder lekker smaakte dan ik had gehoopt. We hebben alle drie de halve zak weg gegooid.
Zonde is dat. Biologisch is ook niets voor mij, denk ik. En of het nou echt zo gezond voor je is....ik weet het niet hoor. De meeste mensen die ik ken en die vaak biologisch eten, hebben ontzettend veel rimpels en zien er onverzorgd uit. En soms....heel soms....dragen ze ook sandalen met sokken. Maar dit kan toeval zijn.
Geef mij maar lekker een zak patat gemaakt van met gif bespoten aardappelen. Ik spoel dat gif wel weg met alcohol of zo. Ze gebruiken ten slotte in de tuinbouw ook beestjes om andere beestjes uit de weg te ruimen....

11 Augustus 2017. Waarom dragen mensen soms dingen die écht niet (meer) kunnen? Ik zit in de trein en tegenover me zit een jonge meid met prachtig dik haar en een bril op. Die bril is veel te groot. Ik vind het knap dat hij niet valt, want hij moet loodzwaar zijn.
Naast haar zit een vrouw van mijn leeftijd met paarse oogschaduw op en een vlecht in haar haren.
Paars? Uit welke tijd is dat?
Misschien wordt het tijd voor een "second-opinion-bureau". Ik geloof niet dat zoiets nog bestaat, dus ik heb nu het patent erop.
Dan komen ze langs bij mij en dan huur ik een stel modieuze popjes in die ze haarfijn uit kunnen leggen wat wel en niet kan.
Ik heb zulke goede ideeën. Ik sta er zelf versteld van. Alleen die jurk die ik vandaag aan heb.... mmmmhhhh.... ik weet het niet hoor!

10 Augustus 2017. Angelina Jolie proberen ze steeds ergens op te pakken. Nu schijnt ze weer weeskinderen voor haar film slecht behandeld te hebben door ze geld voor hun neus te houden en te kijken hoe ze erop reageren.
Iedereen vergeet voor het gemak even dat ze ondertussen een heleboel kinderen een rijk leven heeft gegeven. Dat ze eigenlijk een heel onbaatzuchtig mens is.
En ik denk dat dit allemaal komt omdat Brad lelijk over haar praat. Hey, natuurlijk zal ze af en toe een kreng zijn geweest tegen hem, maar... roepen alle mannen dat soms niet op bij een vrouw. Ik kan kwaad worden om niets. Om een foute zonnebril of net een bosje bloemen te veel waardoor je denkt: "Wat heeft hij goed te maken? Zie je nou wel. Hij gaat vreemd."
En bij Brad steek ik daar mijn handen niet voor in het vuur. Uiteraard zou ik hem dát wel vergeven. Zo ben ik dan ook wel weer.

9 augustus 2017. Als ik zo in de verte, boven in de wolken een heteluchtballon zie, word ik zo blij van binnen. En waarom? Geen idee. Ik vind het een mooi gezicht en het heeft iets sprookjesachtig. Maar zelf durf ik er niet in. Doodeng.
Net als een Zeppelin, met zo'n bakje eronder.
Het is net niet echt.
Misschien zeggen onze kinderen dat over 40 jaar ook wel tegen elkaar als ze een vliegtuig of een helicopter zien vliegen. Tegen die tijd kunnen ze waarschijnlijk zelf vliegen met hun auto of hebben ze speciale vliegschoenen of iets dergelijks.
Dagdromen is mooi....

5 augustus 2016. Wat een gedoe allemaal in de wereld. Buiten alle oorlogen wordt langzaam bij beetje ons voedsel aangetast en ons drinkwater.
Gelukkig ben ik erg zelfvoorzienend. Ik heb eieren, maar daar kan ik zonder. Ik heb groente in de kas, ook daar zou ik zonder kunnen. En water? Als er een goed alternatief is! Wijn of zo. Komt zo in me op. Maar wat denk je dat er gebeurt als de wijn op is? Die Chinezen hebben het al een keer geprobeerd om alle wijn op te kopen. Dat gebeurt je geen tweede keer.
Ik denk dat ik ook maar gelijk begin met mijn eigen wijnstruiken te verbouwen, voordat de druiven ook overal vergiftigd zijn. En ik sla enorm veel blikken suzi-wan op in mijn voorraadkast. Jullie lusten het nog niet allemaal, maar dat komt nog wel. Als je honger hebt, eet je alles. Zelfs nasi uit blik. Kun je wegspoelen met mijn zelfgemaakte wijn. Ga ik straks ook maken voor mijn lieve gasten. Kunnen ze er alvast aan wennen. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.

24 juli 2017. Een galerie in Miami gaat door apen gemaakte kunstwerken verkopen.
Nou, eerlijk gezegd denk ik dat geen mens ziet dat het door een dier is gemaakt.
Ik heb namelijk ooit vol bewondering zitten kijken naar Anton Heiboer en zijn bruiden die met 10 kwasten aan elkaar gebonden schilderijen maakten die een kind ook zou kunnen maken. En het verkocht als een jekko.
Kijk bijvoorbeeld eens naar Mondriaan, een paar primair gekleurde strepen op een doek en het jaarsalaris is weer binnen.
Als een aap het gemaakt zou hebben, zou je het ook geloven. Of een kleuter van 4. Kunst is wat een ander erin ziet.
Ik zie bijvoorbeeld heel veel in een glas wijn. Ik zie er echt van alles in. Zeker als ik er meer dan 4 op heb. En stel je voor dat ik dan zou gaan schilderen. Dan zien jullie ook niet meer of ík het heb gemaakt of een chimpansee.
Alhoewel ik denk dat een nuchtere aap beter schildert dan een aangeschoten Diana....

17 juli 2017. Mijn leven is soms net een film. Een sprookje of zo. Dat ik me echt wel eens afvraag of iemand me niet even hard moet knijpen, want dan word ik wakker.
Elke dag is een feestje, en zo niet, dan maken we er een feestje van. Soms bof je dat je alles hebt. Een leuke baan, een fijn huis, een lieve zoon en schoondochter. Veel adoptie kinderen die mij 'mommy' noemen. En wat ook heel belangrijk is: liefde! Van mijn vrienden en vriendinnen.
Geluk kent geen leeftijd en hoe oud of jong je bent, is niet belangrijk. Het gaat om hoe jong je jezelf van binnen voelt. Bij mij is dat ongeveer 34 of zo.
En als ik dan toch nog even op iets terug mag komen, niet geheel onbelangrijk. Als iemand me dan toch graag wil knijpen..... Mag het dan een mooie vent zijn? En in mijn bil graag! 😉

15 juli 2017. Gisteren kwam er ineens een Kim Kardashian wannabee de trein ingelopen. Echt waar... ik wist niet wat ik zag. Veel te veel make-up, haar gezicht was een gele plakkaat, haar wimpers vijf centimeter te lang en haar wenkbrauwen te getekend. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden.
En terwijl ik zo naar haar keek, zag ik vanuit mijn ooghoek de conducteur ook staren naar het gele monster. We keken elkaar aan, schoten in de lach en bleven er ook in. Een mooi momentje met de man die de kaartjes knipt.
Maar mijn verbazing zit toch wel in het volgende hoor: Hoe kan iemand zijn dochter zo de deur uit laten gaan? Tenzij ze op de kermis werkt natuurlijk of in het circus als clown.
Waar is de tijd gebleven dat je nog wilde lijken op de Dolly Dots of Kim Wilde?

14 juli 2017. Net als je denkt dat de storm is gaan liggen, begint de onrust weer binnen ons bedrijf. En dat alleen maar om een voetbalwedstrijdje: Ajax - Manchester. Ook lullig, dat je als commissaris niet eens met je hele gezin naar de voetbalfinale mag in deze roerige tijden. Helemaal gratis.
Je gooit er aan de ene kant een paar (honderden) mensen uit en aan de andere kant geef je dure kaartjes gewoon weg aan commissarissen en hun hele gezin. Die mensen moeten er toch ook weleens uit. Ze werken zo hard. En die kinderen vinden dat leuk om als VIP behandeld te worden. Dat is een belevenis als je 6 bent. Word je ook helemaal niet verwend door.
Zou dat ophef veroorzaken? Wat denk je zelf?
En dan krijgen wij vandaag ook nog een mooie aanbieding. Als je wilt, mag je meedoen met de Dam tot Damloop en als je heel veel geld ophaalt, leert de hoogste baas je skeeleren of schaatsen.
Wauw....daar kijk ik echt al maanden naar uit. Wat zeg ik: jaren! Ik heb liever dat hij me leert hoe je aan gratis kaartjes kunt komen voor een voetbalwedstrijdje zonder commissaris te worden.
Ach....met een laag truitje moet het toch wel lukken. Ik kan me niet voorstellen dat sommige vrouwelijke managers er echt zijn gekomen door hun uitgesproken intelligentie.
Ik zeg: Smeed het ijzer wanneer het heet is.

13 juli 2017. Gisteren vond ik tussen wat oude documenten 2 boeken waar ik ooit aan begonnen ben en nooit heb afgemaakt om de een of andere vage reden.
In het kader van "seks, vrouwenhumor en avontuur" heb ik het boek "Nymfomaan in opleiding" ooit bedacht. Een boek over een verpleegster die tijdens het wassen van een grote neger een obsessie ontwikkelt voor 'je-weet-wels'.
Ik heb me voorgenomen dit boek toch maar af te gaan maken. Het is niet veel werk, want het is al bijna klaar. Dus... kan ik jullie toch eens verrassen met een ander genre dan thrillers.
Ik ga mijn best eens doen. Dan moet het pianospelen maar even wachten!

7 juli 2017. Vanochtend heb ik ontdekt dat er maar 1 baan is waar je alleen maar terecht kunt als je als man "lekker" bent.
De Glazenwasserij.
Werkelijk waar. Het is ook logisch, want als je nietsvermoedend thuis zit en er verschijnt ineens een lelijkerd voor het raam, dan schrik je je een ongeluk. En omdat jij schrikt, schrikt hij ook, valt van zijn ladder en is morsdood.
Daar zit toch geen mens op te wachten?
Zie je nou zo'n god met lange bruine haren of blond kort haar voor je raam hangen... tja dan werk je als vrouw ook meteen weer aan je uiterlijk en zorg je dat je wat leuks en luchtigs aantrekt.
Drink je daarna even gezellig een kopje koffie met hem. Nog gezellig ook.
Het leven kan zo simpel zijn!

6 juli 2017. Mijn moeder is soms een beetje wild. Heeft ze een watermeloen gescoord en wil ze mij een stuk laten proeven. Dus ik probeer een stuk van haar aan te pakken, zegt ze: 'Nee, doe je mond maar open!'
Dan is het plan om het in mijn mond te stoppen, maar in plaats daarvan gooit ze het in mijn nek en mijn haar. Daarna pakt ze een natte doek om de schade ter herstellen en je raadt het al..... ik ben zeiknat.
Dus mocht je me vandaag tegen zijn gekomen en gedacht hebben dat ik een stuk ben wezen zwemmen in mijn kleren... Dat is dus niet gebeurd. Ik ben gewoon even langs mijn moeder geweest!

29 juni 2017. Laatst had ik het fantastische idee om een NS scheurkalender te maken. Elke maand een nieuw snoepje. Het bleek toch moeilijker dan gedacht om 12 knappe conducteurs te vinden. Ik kwam hooguit uit op 6/7.
Nu liep ik vanmorgen langs de bouwplaats bij de Foppingadreef in Amsterdam waar ze een uitvaartcentrum aan het bouwen zijn.
Ik vroeg me ineens af waarom ik in hemelsnaam zo moeilijk heb gedaan.
Want hier, op een en dezelfde bouwplaats, zag ik 12 plaatjes van kerels staan. Sommigen jong en sommigen wat ouder, strak in het velletje, stoer en welwillend!
Ik heb ze maar meteen onder het genot van een bakje koffie een contract aangeboden, want die gaan mij binnenkort rijk maken... of heel gelukkig.

28 juni 2017. Mijn ouders klungelen een beetje met hun mobiele telefoon. Dat heeft eigenlijk meer te maken met het opladen van de kaart.
Dus ik zeg: 'Neem dan gewoon een abonnement, een kleintje. Dan hoef je nooit meer op te laden.'
Dus ik zoeken op Internet en ik zeg tegen ze: 'Voor 11 euro heb je 3000 belminuten, dat is echt veel!'
Zegt mijn vader: 'Sonja, als we er dan allebei eentje nemen, kunnen we naast elkaar op de bank telefoonseks met elkaar hebben!'

27 juni 2017. Als kind leef je toch een beetje in een fantasie wereld. Je denkt dat Bassie & Adriaan echt je vrienden zijn en alle talen spreken. Ook denk je dat Hamelen echt bestaat en de ijsheks. Later zag ik dat het hele decor was gemaakt van piepschuim en karton. Tita tovenaar vond ik geweldig. Ik dacht dat aardbeesien echt bestonden en dat opa in een doosje paste en zichzelf daarin kon verplaatsen. Maar het mooiste van alles vond ik The Never Ending Story met de vliegende hond. Heb het ooit geprobeerd op de rug van onze eigen hond, maar dat pakte toch anders uit.
Om jullie toch even mee te nemen in mijn fantasie wereld hier dan de preview.
Kijk en droom weg met Limahl. Wees weer even kind.....

23 juni 2017. Het is heel lelijk wat ik nu zeg, maar ik kan me af en toe wel voorstellen dat een treinconducteur een klap bovenop zijn arrogante muil krijgt!
Zo dat is eruit...
Ligt er een jongen te slapen in de trein, heel ver weg was hij. En dan komt meneertje de kaartjesknipper langs. Gek he, dat hij niet meteen wakker wordt. En dan van die bijdehante opmerkingen maken, zodat iedereen in de treincoupé het hoort. Gatverdamme, en het dan raar vinden dat zo'n jongen zegt: 'U hoeft niet zo asociaal te doen!'
Ik vind het nog netjes. Ik had zijn tanden uit zijn bek geslagen. Niet echt natuurlijk. Maar ik zou de neiging gehad hebben.
Je kunt ook denken... laat die jongen even terug op Aarde komen en dan kom ik zo even terug om het opnieuw te proberen.

Verder is het wel leuk hoor in de trein. Deze conducteur komt alleen niet in aanmerking voor mijn NS kalender! Die kans heeft hij verspeeld.

22 juni 2017. In een Groningse serviceflat willen de bewoners zelf hun eten uit kunnen kiezen. Ik vind dat niet raar, moet ik eerlijk zeggen.
Tenslotte lever je vaak al je centjes in en dan verwacht je geen eten uit blik of iets dat niet te vreten is. Je verwacht een fatsoenlijke maaltijd.
En wat heeft de directie nu gedaan? Die hebben twee bewoners (de gangmakers zeg maar) voor de rechter gedaagd.
Ze zouden zich kapot moeten schamen!
Gelukkig zijn die twee bewoners echte "die hards" en trekken ze zich er weinig van aan. Ik hou daar van. Laat ze maar op hun strepen gaan staan, onze Benidorm bastards.
Het is dat ik weet dat mijn ouders gewoon in hun eigen huis in Bergschenhoek wonen, anders had ik gedacht dat zij het waren geweest.
Sterker nog...ik denk dat mijn vader het bord zo over de grond naar de keuken terug gesmeten zou hebben en mijn moeder haar bestek er achteraan. Op zulke momenten zijn ze een formidabel duo.
Tegen de tijd dat die twee naar een serviceflat moeten, zorg ik wel voor een au pair die fulltime bij ze kan zijn, dat is beter voor ons allemaal. Die twee relschoppers kun je beter in één huis bij elkaar houden. 😉

17 juni 2017. Nou op de valreep, voordat we in het Ziggodome zitten, nog even een treinverhaal omdat iedereen denkt dat ik het verzin. Marina zit naast me, het is niet gelogen.
Naast ons zitten 3 wannabee superhelden die niet helemaal fris zijn. Laat ik het zo zeggen: die gaan de wereld niet redden.
Aan de overkant zit een jongen van 16 met zijn duim in zijn mond te slapen en zijn zusje hangt over de stoelen heen met haar spinner en terwijl ik dit schrijf is ze aan het turnen tussen de stoelen.
Tussen de stoelen door zie ik 2 jongens zitten die denken dat ze oorlogsveteranen zijn, maar dat kan niet als je 13 bent.
Kortom: geloof het of niet.... wij zijn de normaalste hier. Ik heb behoefte aan een borrel.

16 juni 2017. Zegt de conducteur tegen me: 'Heb ik u nou gehad of niet?'
Slik...
'Ik stap net in,' is mijn antwoord.
Maar in mijn hoofd zei ik iets anders: 'Nee, lekker ding, nog niet. Dan zou ik het vast wel geweten hebben!'
Het is maar goed dat ik niet altijd zeg wat ik denk!!!!

15 juni 2017. Kom ik buiten net een collega tegen die een praatje met me wil maken. Dus ik zeg tegen hem: 'Sorry lieverd, ik moet opschieten.... mijn trein vertrekt zo. Hoe laat is het?'
Hij zegt: 'Oh nee, geeft niet. Het is 1 uur, schiet maar op. Ik wilde je alleen even zoenen.'
Dus ik loop naar hem toe en zeg: 'Ach, dat kan wel even. Kom hier!' En ik geef hem 3 zoenen.
Zegt hij: 'Ja, maar dat bedoelde ik niet. Ik bedoelde even tongen!'
Hahaha, dacht het niet!!!!!! Ik heb 15000 collega's. Als er 1 schaap over de dam is, willen er meer....

13 juni 2017. In wat voor wereld leven we toch? De een denkt dat ze onbevlekt ontvangen is, de ander dat hij over het water kan lopen.
En nu deze weer. Een vrouw van 62 uit Utrecht is dood gevonden. Want wat dacht ze nou? Ze dacht dat je van licht kunt leven.
'Zou ze het verkeerd begrepen hebben?' ging er in mijn hoofd om. 'Ze bedoelde natuurlijk "liefde".'
Maar nee hoor. Ze leefde met 2 andere vrouwen en één man in een woongroep. En zij geloofden dus echt dat je geen eten nodig hebt als je licht hebt. Nou, je kunt mij een hoop vertellen, maar van een hapje lucht gaat het gerommel in je maag niet over.
Maar goed. De rest leeft dus nog en dat vind ik op zich al heel knap, want ze doen dit namelijk al 11 jaar. Ik kan nog geen dag zonder eten. Maar ik had het natuurlijk niet helemaal goed begrepen.
Het ging om 8 dagen voeding loslaten op een natuurlijke, vrije en creatieve manier. Minder eten en bewust voelen en ervaren wat wel en niet eten met je (lichaam) doet, vinden ze een heel mooi, inspirerend proces. Weet je wat ik inspirerend vind? Heb je die vent gezien? Ik doe er even een plaatje bij.
Want er is geen vent die mij van mijn eten weghoudt. Echt geen één, zelfs geen hele knappe en stoere met tattoos.
En als ik deze dan bekijk....deze ZEKER niet. Het is net Bassie van Adriaan!!!!!

9 juni 2017. Staat er een artikel in Trouw dat er blijkbaar killers bestaan die te mooi zijn om misdadiger te zijn.
'Ik zag een mooie jongen met zachte ogen en een lieve lach...'
Het ging hier om de terrorist die in Londen bezig is geweest.
Ja duh...daar pakken ze juist iedereen mee in, met die glimlach. Het is niet per definitie zo dat terroristen lelijk zijn. Dat zijn ze doorgaans pas erna, als de bom is ontploft. Dan zien ze er niet meer zo tip top uit.
Ik heb ooit eens een film gezien "Amanda Knox". Ook een meisje met een schattig smoeltje, maar ze heeft toch maar mooi haar kamergenote overhoop gestoken waarmee ze in Italie samenwoonde. Het blijkt om geld te zijn gegaan, maar veroordelen konden ze haar niet. Ze was namelijk veel te slim en heeft haar sporen heel goed uitgewist....met haar lieve smoeltje.
Kijk nou eens naar mij, onschuldig gezichtje, lieve glimlach, maar wees op je hoede. Ik leg zo een haar of een nagel van je neer op een plaats delict. als je een keertje lelijk tegen me doet.
Dat is in feite ook keiharde misdaad en niet te bewijzen. Want ook ik ben heel slim... en dat voor een blondje.
Dus mannen....kies gewoon een lelijk wijf, dan weet je zeker dat je veilig bent.

3 juni 2017. We gaan "Omdenken", want dat heb ik laatst geleerd tijdens een training op mijn werk.

Hoe zouden de mensen uit de trein over mij praten?
Want ik zie zelf in iedereen wel een verhaal, maar zien zij die ook in mij?

Twee vriendinnen naast elkaar smoezend: 'Kijk dan, daar zit die griet weer. Ik zie haar elke dag. En ze kijkt naar iedere vent die er leuk uitziet.'
'Ja, ik weet precies wie je bedoelt. Als ze de trein alleen zou hebben, had ze de kleren allang van hun lijf gerukt.'
'Mhhh, ze zal wel gefrustreerd zijn of misschien is het een nymfomaan...'

Man en vrouw schuin tegenover: 'Dat is toch die meid die vandeweek ons gesprek zat af te luisteren? Weet je nog, toen ik je zo afsnauwde?'
'Maar je snauwt me altijd af...'
'Stel je niet zo aan. Ze zal wel denken dat we altijd ruzie hebben.'
'Maar dat hebben we toch ook.'
'Zeg, je vindt haar toch stiekem niet leuk he?'

Dirk Kuyt look alike peinzend: ''Waarom kijkt die rooie me toch steeds zo aan? Ik zie heus wel dat ze me van top tot teen opneemt.
Gelukkig ben ik getrouwd. Nou ja, gelukkig. Zij is gelukkig, ik ben getrouwd. Ik zou het best wel met die rooie kunnen. Wat een foute gedachten...
Ze zal toch zeker niet met me aan het flirten zijn... Nee, dat zal toch niet. En ook al zou ze dat wel, dan kan het niet.....toch? Of wel?'

Treinconducteur: 'Nou, ik zou wel eens iets anders bij haar willen controleren dan haar kaartje. Ze zit erbij om op te vreten. Ik ben gek op mantelpakjes en hoge hakken. Ik loop maar snel weer door na het geven van een knipoog. Ik maak straks nog wel een rondje...'

Aan fantasie ontbreekt het me niet hè!

2 juni 2017. In mijn trein zit elke ochtend een "Dirk Kuyt" look alike. Alleen is deze 2.0 versie nóg beter afgewerkt. Kan al bijna niet natuurlijk, maar het is echt waar.
Ik heb al zitten gluren en helaas... een trouwring om zijn vinger. Een vriendin van mij zou zeggen " alles kan kapot" maar zo zit ik er nu eenmaal niet in.
Toch heb ik wel eens de neiging als hij me aankijkt met die glinsterende ogen van hem om hem vast te pakken, gestrekt neer te leggen, er bovenop te kruipen en ... nou ja, de rest van de workout uit te voeren.
Maar dat is zo raar in een overvolle trein. Iedereen helemaal in de war, overspannen treinreizigers, depressieve andere vrouwen die hem ook wel zagen zitten enzovoort. En trouwens.. ik zou niet eens weten waar ik me daarna zou moeten afspoelen want in de sprinter zit geen toilet met een wasbakje. Laat ik het maar gewoon bij kijken houden...

31 mei 2017. Gisteren keek ik naar een programma op televisie (ook bij mijn ouders thuis): Gezond Verstand, zo heet het.
Daar laten mensen zien hoe je van een kwaal af kunt komen met een natuurproduct of iets anders.
Ik moet zeggen dat ik niet meer bij kwam van het lachen toen er een vrouw in beeld kwam met een banaan in haar handen. De vrouw was 53, had 5 kinderen en 7 kleinkinderen en sprak Limburgs.
'Ik had een wrat op mijn knie en ik heb er met de bananenschil elke dag, 3 weken lang, overheen gewreven en de wrat was weg.'
'Wat heb je met de banaan zelf gedaan?' vroeg de presentator.
'Opgegeten, natuurlijk!' was haar antwoord.
'En ik heb het ook bij mijn ex gedaan. Dat werkte ook.'
Gaat ze op verzoek voordoen hoe ze die bananenschil over haar knie heeft gewreven. Dus hup die rok ging een stuk omhoog en ze ging daar zitten wrijven. Wij kwamen niet meer bij van het lachen.
Zegt mijn vader ineens: 'Het heeft wel geholpen. Die wrat is weg en haar ex ook. En ik weet niet wat ze met de rest van die banaan gaat doen nu, maar ze mag wel uitkijken dat hij er niet in schiet, want er zijn ook al 5 kinderen uitgekomen!'

30 mei 2017. Jullie vinden die treinverhalen leuk he?
Nou, ik heb nog een verhaal, maar dat gaat niet over de trein.
Ik was net aan het eten bij mijn ouders en na het eten zitten we bij de televisie koffie te drinken. Komt er op een gegeven moment een reclame voorbij over een crème tegen vaginale droogte.
Zegt mijn moeder: 'Nou ja, wat een rariteit! Vaginale droogte, heb je daar crèmetjes voor? Theo, kijk nou.'
Zegt mijn vader: 'Nou daar is maar 1 oplossing voor. Gewoon nat houden.'
Dit soort dingen wil je toch niet horen van je ouders!!!!!!!

30 mei 2017. Heb ik ineens weer zo'n fantastisch idee in mijn hoofd gekregen. Dat brein van mij draait overuren.
Als dat stel morgen weer naast me zit in de trein, plof ik naast ze neer, pak zijn knie beet, geef hem een zoen op zijn wang en zeg:'Het was leuk he, verleden week?'
En dan vlei ik mijn hoofd op zijn schouder....
Er is namelijk altijd wel een dag in de week waarop een man even weg is van huis.

Maar dan ineens is daar plan B. Ik kan natuurlijk ook tegen haar tekeer gaan over het feit dat ik haar foto met ontbloot bovenlijf heb gevonden op de computer van "mijn" vriend.
En dat ze hem mag hebben. 'Hier heb je alvast zijn onderbroeken!'
En dat werp ik dan naar haar toe.

Of draaf ik nu teveel door?

30 mei 2017. Ik zit in de trein naast een bankstel. Dat wist ik tot voor kort niet, totdat hij wat bekende papieren uit zijn tas trok.
Ze vielen me laatst op omdat zij zo vreselijk vals tegen hem deed. Je kon meteen zien wie de baas is. Wat een kenau zeg.
Ook vandaag, terwijl ik dit typ, zitten ze naast me en zeggen niets tegen elkaar.
Jarenlang samen en dan ook nog eens dagelijks met elkaar reizen. Wat heb je elkaar dan nog te vertellen?
En hij lijkt mij een aardige man. Ik denk dat ik maar een eens een praatje met hem maak... gewoon om het liefdesvuurtje tussen hen een beetje op te stoken. Want er is namelijk geen enkele vrouw, en deze zeker niet, die het kan waarderen als een andere vrouw avances maakt.
Ik heb mijn zin al helemaal klaar. Ik weet zeker dat ze daarna meteen haar best voor hem gaat doen, want er zijn kapers op de kust.
'Hey, je ziet er goed uit. Wat doe je vanavond?'
Ik moet alleen wel uitkijken dat ze niet uithaalt, want eerlijk gezegd zie ik haar daar ook wel voor aan. Het blijft tenslotte een valse vrouw. Misschien toch niet zo'n goed idee dan...

22 mei 2017. Gisterochtend zat ik in mijn achtertuin een bakje koffie te drinken en dan zie je rond half 10/kwart voor 10 alle kerkgangers voorbij schuifelen. In mijn beleving zijn dat altijd dezelfde type mensen. Beetje ouderwets gekleed, kleurloze gezichtjes en heel veel kinderen.
Nou, ik weet niet welke kerk er bij mij in de buurt zit, maar de mensen die ik voorbij zie lopen, zijn allesbehalve kleurloos.
Het lijkt wel een modeshow, hoe korter hoe beter en het zou me niets verbazen als het een soort competitie is onder die vrouwen. 'Kijk mij eens. Ik heb lekker minder aan dan jij. Ik durf dat.'
Misschien wordt er in de kerk wel een wedstrijd gehouden wie er het schaarst gekleed gaat. Je weet het niet he. Ik zeker niet, want ik kom er niet. Ik denk dat God zijn handen voor zijn ogen slaat als ze een stap over de drempel van zijn keurige kerk zetten.
Die man moet zich kapot schamen. Nou ja, eigen schuld, hij heeft ze ten slotte zelf geschapen.
En ze hebben ook best veel kinderen, dus ik neem aan dat die mannen het ook fijn vinden om naar te kijken en duiken na het kerkbezoek direct de koffer in.
Alleen die gezichtjes.... die lijken toch nog steeds allemaal op elkaar. Maar dat is te verklaren. Ze hebben natuurlijk een en dezelfde Vader.....

15 mei 2017. Een pastoor, die net als Jezus over water wilde lopen, is opgegeten door een krokodil.
Beetje dom toch.... Zeker als je het hele verhaal kent.

Hij wilde zijn volgelingen demonstreren dat hij dat ook zou kunnen. Dus niet.
Want welke rivier had hij uitgekozen om overheen te lopen? The Crocodile River. Wees eerlijk: dat is toch vragen om ellende. Ik ga toch ook niet proberen een marathon te zwemmen in the Shark Sea!!!!
En die volgelingen...die volgen hem niet. Tenminste, dat zou ik zeker niet doen. Die genieten nu van zijn sandalen en zijn ondergoed, want dat was wat er van hem over was.

13 mei 2017.Ik hou stiekem toch wel een beetje van het Songfestival. Negen van de tien mannen/vrouwen zijn geselecteerd op uiterlijk en sinds het Oostblok zo fanatiek meedoet is het toch een soort theaterparade geworden. Het is ook nog een beetje hilarisch zo nu en dan.
Kijk, zo'n jongen uit Oostenrijk hoeft van mij helemaal niet goed te kunnen zingen, zolang hij maar lekker danst en leuk is om naar te kijken. En Israël, tja... goed lijf toch?
En ook voor het mannelijk publiek is het ook zeker niet vervelend om naar te kijken. Alleen maar lekkere wijven met 'ik-zie-je-poes-net-niet' jurkjes en halve bovenstukjes die ook nog eens kunnen zingen.
We weten allemaal dat Salvador gaat winnen.
Ik zeg: vooral doorgaan met deze glitter and glamour show. En wie weet sta ik volgend jaar wel tussen het publiek met mijn vriendinnen in een half topje en een strakke cameltoe broek! Daar kan toch alles! We hoeven ons nergens voor te schamen.

12 mei 2017. Ik zat onlangs bij mijn ouders thuis een programma op televisie te kijken over werkzoekenden. Er kwamen allerlei typetjes in beeld.
Bij mijn ouders thuis is altijd wat te beleven, maar dat wisten jullie al.
Zie ik ineens twee vrouwen in een burka midden in beeld praten over het feit dat ze geen werk kunnen vinden.
Zegt mijn vader ineens, out of the blue: 'Dat is logisch toch. Als ik me als een mummie aankleedt, wil ook niemand me hebben.'
Die man is zo grappig....

11 mei 2017. Gisteren zag ik iemand met een hele leuke blouse. Dus dat zei ik ook tegen haar.
'Je lacht je rot,' fluisterde ze heel dicht bij mijn oor. '7 euro bij Ali express!'
Waarom de prijs erbij? Omdat iedereen dan zegt: 'Wauw, echt? Goed zeg!'
Geweldig dat je zoiets zo goedkoop kunt scoren, maar de kunst is juist om dat er niet bij te zeggen. Laat de wereld maar denken dat je een goed boutique exemplaar hebt gekocht. Ik zou 'dankjewel' zeggen en bij mezelf denken: goed gedaan, Diaantje!
Aan de andere kant is het ook leuk om wel te zeggen. Een teken dat je goed gescoord hebt.
Als ik zou zeggen: 'Ah 300 euro maar, bij de Bijenkorf! Koopje toch!'
Hoe zouden mensen dan reageren? Ik weet het al. Precies hetzelfde. Ze zouden zeggen: 'Tja, maar hij is wel heel erg mooi. Dat zie je ook wel, dat hij duur is!'
En dan stiekem weten dat hij van Ali Express is. Dat is pas fantastisch!

8 mei 2017. Soms kijk ik om me heen naar stelletjes en vraag ik me af wat de een in de ander ziet.
Ik denk dat je echt hopeloos op zoek moet zijn geweest of je bent bang over te blijven.
Mijn moeder zou zeggen: Als hij maar lief is!
Ik heb haar al uitgelegd dat dat bij mij niet werkt. Ik moet er wel echt iets in zien. Een klein "wauw" gevoel als je naar hem kijkt.
Tot op heden is mijn droomprins nog niet gearriveerd. Die kikker is nog niet gekust. Maar als ik om me heen kijk, dan neem ik toch liever die kikker. Die is dan wel glibberig en koud, maar ja... dat zijn de meeste mannen ook!

7 mei 2017. Dat noem ik dan klasse: Dirk Kuyt die zegt dat ze verdiend verloren hebben!
Niet dat schijnheilige en opmerkingen als: "de bal was niet goed, het veld was slecht....", nee gewoon direct en goudeerlijk.
En dan Elia die zo lief en positief blijft. Elkaar niet afzeiken. Het lukte gewoon niet. Daar kunnen een hoop andere voetbalteams nog wat van leren. Ik wil Sparta (mijn clubje) en Excelsior feliciteren met hun overwinning. Het is ze zo gegund.

6 mei 1027. Zit ik een aflevering van Spartacus te kijken... Toch best zielig, die gasten. Moeten ze in de sneeuw rondrennen met zo weinig kleding aan. Blote benen, blote armen, bijna geen schoenen. Echt zielig. Je zou zo'n kerel zo in huis nemen en hem lekker bij de warme kachel neerzetten en hem een lekkere biefstuk voorzetten.
De serie zelf is bagger, dat dan weer wel. De special effects van het bloedvergieten gaat mij net iets te ver. Het is bijna niet echt meer. Ik begin ook te twijfelen over die goddelijke lichamen. Die zullen dan ook niet echt zijn, vrees ik. Word je blij gemaakt met een dooie mus.
Nou ja, maakt niet uit ook eigenlijk. Spieren of geen spieren. Ze zijn bij mij thuis van harte welkom!

2 mei 2017. Ik weet niet welke kinderboerderij er bij ons in de buurt geopend is, maar tegenwoordig word ik hele nachten wakker gehouden door een waterhoen die elke minuut 2x piept. Krijg ik elke ochtend om half 7 een gekakel van 2 ganzen op mijn dak te horen. Waar die ineens vandaan komen, geen idee. En begint daarna mijn eigen kip te kakelen alsof hij een haan geworden is.
Misschien is zo'n baan bij diergaarde Blijdorp toch niet zo gek voor mij. Ik ben er tenslotte al aan gewend....

1 mei 2017. Mooie ervaring gehad vandaag.
Ik zat een beetje te worstelen met een moeilijke klus, toen iemand aan mij vroeg: 'Heb je misschien mijn hulp nodig? Dan moet je het even aangeven.'
Je moet weten dat ik dat normaal gesproken nooit doe. Ik zoek het altijd zelf uit met alle gevolgen van dien.
Maar deze keer dacht ik: 'Nou. Ik kan wel wat hulp gebruiken. Hier kom ik zelf niet meer uit.' Dus ik heb "ja" gezegd. Hoopvol wachtte ik op zijn antwoord.
En het antwoord dat ik kreeg was alles behalve bevredigend: 'Dan moet je even een meeting opzetten met die en die....'
Is dat hulp? Dit had ik zelf ook kunnen bedenken, maar lost mijn probleem niet op.
Dat is hetzelfde als je naar de Karwei gaat en zoekende bent en iemand van het personeel daar aan je vraagt: 'Kan ik u misschien helpen? Zoekt u iets?' En dat je "ja" zegt en hij je daarna naar de Praxis stuurt.
Waarom bied je je hulp dan aan in vredesnaam?
En ik bedacht me.... Gelukkig werkt deze persoon niet voor Amnesty International.
'Oh wil je dat we je redden uit niemandsland? Even kijken hoor..... Oh bel die en die even.'
'Ja maar ik heb geen telefoon.'
'Helaas....mijn beltegoed is ook bijna op. Sorry. Kun je het even aan je bewaker vragen?'
Van de regen in de drup.....

25 april 2017. Je hebt huisdieren die heel bijzonder zijn. Tot zojuist had ik er ook zo een. Eentje die ouder was dan mijn eigen zoon, die over het zebrapad naar de winkels liep, bij de Bruna op de toonbank lag en zich in liet sluiten tijdens sluitingstijd en de maffia-godmother van de straat was.

Laten we niet vergeten dat ze in haar 2e jaar al met een touw vasthing over de schutting, 3x is meegenomen door vreemden die beweerden dat ze van hen was en de laatste keer ontvoerd is door iemand naar Zoetermeer.

Onze lieve Poes, Mischina, is 22 jaar geworden.

Het is heel verdrietig, maar ik ben dankbaar dat ze zo lang bij ons heeft mogen zijn. Dus zet alsjeblieft geen sterkte bij dit bericht of verdrietige dingen. We vieren dat ze die prachtige leeftijd heeft mogen bereiken. Mijn oudste vriendin....

24 april 2017. Soms denk je bij het inpakken van je spullen in je koffer: 'Ik heb het idee dat ik iets vergeet!' Maar dan weet je niet wat. Totdat je thuis je koffer openmaakt en ineens ziet wat dat was. Zo zijn wij onze waterkoker vergeten in Zanzibar. Echt jammer, want dat ding ging al jaren met ons mee om een kopje koffie te kunnen maken 's ochtends vroeg. Maar... er zit ook een leuke kant aan, want nu is iemand in Zanzibar lekker koffie aan het zetten met onze oude waterkoker. Waarschijnlijk is dat Kees, maar het zou ook zomaar een ander kunnen zijn. En dat is toch best grappig. Kunnen we nog eens een bakkie bij hem gaan doen als we in de buurt zijn. Met een zanzibars koekje erbij!

6 april 2017. Ik ken iemand die op dit moment de pelgrimsroute loopt naar Santiago de Compostela. En nu hoor ik na dag 5 al best wel een hoop gepiep over slapen op de koude vloer in een tent, het lopen met een rugzak van 10 kilo dat tegenvalt en vooral alles wat tegenzit. En toen dacht ik: Zou ik dat kunnen? Bepakt die route pakken?
Jazeker, alleen ben ik een vrouw en niet heel dom. Ik zou helemaal geen rugzak meenemen met een slaapzak erin en praktische spulletjes. In mijn rugzak zitten mooie strakke jurkjes en 3 paar hakken. Ook een paar mooie setjes ondergoed erin en hoppa... Diana gaat lopen.
Inderdaad lopen en de rest luxe ten top, want je denkt toch niet dat ik als een ingepakte worst in zo'n slaapzak kruip en de nacht doorbreng in een paar graden boven nul!
Bij iedere stop na 8 uur lopen kleed ik mij om en verander ik van marathonloper in een femme fatale en daarna kruip ik bij een kerel in bed die mij heel erg zielig vindt.
Ik laat me heerlijk verwennen met Hollandse aardbeien en slagroom en stukjes Franse kaas. Een goed wijntje erbij en hop de volgende dag op weg naar de volgende uitdaging.
Het kan zijn dat ik wat overmoedig overkom maar het idee zelf is niet gek toch?

31 maart 2017. Op ons werken praten we over van alles. Ook over ex-en natuurlijk. Zegt mijn collega René ineens: 'Mijn ex is op vakantie naar Zuid Afrika.'
Dus wij nog heel geinteresseerd vragen: 'Oh ja, wat is ze daar aan het doen?'
'Ach, wat kan mij het schelen. Ik hoop eigenlijk dat ze een krokodil tegen komt of een ander wild beest.'
Lachen natuurlijk, want grappen over ex-en zijn altijd leuk. Ook over niet-exen natuurlijk.
Zegt hij er achteraan: 'Al vraag ik me af of er een beest is met een grotere bek dan die van mijn ex!'

Heerlijk die mannenhumor!

29 maart2017. Vroeger, toen ik een jaar of 10/11 was, zag ik mijn vader wel eens binnen komen met iets dat hij 'gevonden' had.
'Echt knap,' dacht ik nog. 'Dat je zoiets moois zomaar vindt ergens.'
Weken later kwam ik erachter dat hij dat mooie tafeltje of die mooie schemerlamp had gevonden op straat bij het grof vuil. Ik wilde dat ook, mooie dingen vinden, dus besloot ik samen met mijn zus mee te gaan. 's Avonds laat, in het donker, want het was toch wel een beetje eng. Ik vond het geweldig.
Dus ging ik de keer erop weer mee. Ik kwam met mooie spullen thuis, niet normaal gewoon. Mijn kamertje was een paleisje geworden. Totdat ik op een avond een schoolvriendinnetje tegen kwam. Ik ben nooit meer meegeweest. Ik schaamde me rot dat ik tussen die oude meuk aan het zoeken was.
En nu... nu vind ik het stiekem nog steeds leuk.
Alleen ga ik dan niet in het donker de straat op. Ik ga naar rommelmarktjes of naar een kringloopwinkel met vriendinnen, want die vinden het ook leuk. In feite ben ik gewoon een Jager-Verzamelaar, mijn hele leven al. En ik weet ook van wie ik het heb: van de Hoofd Jager-Verzamelaar....mijn vader.

27 maart 2017. Wat lees ik nu ineens?
Onze bank helpt ex-gedetineerden aan een baan! Er komen per jaar zo'n 30.000 jongens vrij die een jaar gezeten hebben.
Ineens viel het kwartje bij me. Zie je nou wel. Ik wist het.
Want af en toe loop ik door de gang en denk ik: 'Mijn hemel, waar hebben ze deze gast vandaan getrokken? Het lijkt wel of hij zo uit de Bijlmerbajes is ontsnapt.'
Nou, bijna dan. Want ontsnapt zijn ze niet, maar gewoon binnen gekomen door de hulp van het Ministerie van Veiligheid en Justitie.
Mijn fantasie sloeg meteen op hol. Ben je het even niet eens met zo'n kerel over de doorlooptijd van een incident, steekt hij zo een mes tussen je ribben. Of een kopstoot, kan ook nog. Brrr..... en dan heb ik het nog niet eens over onze toegangsdeuren. Hoe komt hij er met een enkelband doorheen? Ik heb nog zoveel vragen.
Wat zeg je?
Oh, het project is nog niet gestart.
Heuh? Wie zijn die gasten dan waar ik het over heb?
Oh....gewoon bankmedewerkers.
Sorry.

26 maart 2017. Vandaag had ik het met mijn vriendinnetje over mensen die worden opgesloten in de gevangenis. Wij vinden dat je er daar het kwaad niet uit kunt halen, waarschijnlijk wordt het daar alleen maar erger. Maar ja, je moet slechteriken toch opsluiten. Misschien op een door God vergeten eiland of zo!
'Ik zou best wel eens een weekje in een gekkenhuis willen zitten. Beetje slapen, beetje spelletjes spelen, genieten van al die mensen die wellicht niet eens gek zijn, maar echt een UFO hebben gezien of echt zijn meegenomen in hun slaap,' zei ik tegen haar.
En wat antwoordde ze?
'Dat is misschien niet zo'n goed idee. Ik denk juist dat JIJ die mensen binnen een week gek maakt!'

23 maart 2017.Vandaag zei iemand tegen mij: 'Diana, jij hebt altijd zoveel feestjes. Mensen willen gewoon graag dat je er bij bent.'
Dus ik zei: 'Tja, ach, ik weet het niet. Ik hou van dansen en lachen en van drank wordt ik niet vervelend, alleen wat slomer. Maar goed, ik ben geloof ik wel gezellig.'
En toen zei hij iets wat ik echt super vond. Hij zei: 'Weet je waarom je zo leuk bent? Jij hebt elke dag je feestmuts op. Elke dag is voor jou een feestje!'
De spijker op zijn kop. Ik hou van elke dag dat ik wakker wordt in deze gekke wereld. Voor mij is het altijd feest!

22 maart 2017. Wat ben ik trots op mijn Rotterdam! Feijenoord, de club die zo zijn best doet voor het Sophia kinderziekenhuis. De stad die in New York wordt geprezen om zijn architectuur. En dan de foto van pand Santos, waar ik mijn vader zoveel verhalen over heb horen vertellen. Daar werkte hij keihard om zijn gezin te kunnen onderhouden.
En dan hoor ik mensen zeggen dat ze tegenwoordig zo hard moeten werken... Geloof me, dat valt echt wel mee. Zolang je niet thuis komt onder de kolenstof, koeienhuidstof, theebagger of andere zooi mag je dankbaar zijn. Echt dankbaar!

19 maart 2017. Lord...en dan "the day after". Ik zeg altijd dat ik me 26 voel, en eerlijk is eerlijk: dat voelde ik me gisteravond ook toen ik in de lucht werd getild door 32 jarigen, maar vanmorgen voel ik me gewoon weer de oude Diana.
Ondertussen heb ik dreadlocks in mijn haar van het bier en de wijn die eroverheen is gegaan en heb ik meer iets weg van Ruud Gullit in zijn rastaperiode.
Maar het was fantastisch. Ik kan niet anders zeggen. De band was top. Het publiek gemoedelijk. Behalve als ze je vragen of je zin hebt in een avontuurtje met 2 mannen tegelijk en je weigert. Maar goed, ook dat hoort erbij. En ik heb altijd mijn vrienden bij me die me dan kunnen redden!
Vergeet ik bijna nog te zeggen dat ik gisteren een kikker in huis had toen we met onze jonkvrouwen jurken bezig waren. Toeval bestaat niet he! Vraag me nog steeds af of ik er goed aan heb gedaan om die kikker weg te sturen. Misschien maar beter ook. Mannen die altijd blauw waren heb ik genoeg gehad en om dan nu nog aan een groene te gaan beginnen.... Dat gaat te ver.

17 maart 2017. Soms heb je echt suffies in de trein. Stap ik in, zie ik één plekje bij het raam. Dus ik vraag aan de man die aan het gangpad zit: 'Kan ik hier zitten?'
(Ik moet namelijk over hem en zijn laptop en tas heen klimmen, vandaar dat ik het netjes vraag).
Zegt hij: 'Wil je zitten?'
Dus ik kijk hem aan met mijn hemelse blik...
'Ik kan ook staan,' antwoord ik hem, 'maar dat wil ik niet. Ik wil zitten!'
Wat een vraag! En dan maken wij ons druk over onze zonen die ooit misschien wel opgeroepen worden om een oorlog uit te vechten (met of zonder mobiel in hun hand). Zucht... nee de ouderen op oorlogspad. Dat is een briljant idee. Geef je ze een wapen in hun hand en vragen ze: 'Moet ik daarmee schieten?'
Nee, met je haarkammetje, lul...

11 maart 2017. Gisteren stond ik te wachten bij een uitrit met mijn auto. Rechts voor me kwam een kerel aan op een fiets die ik gebaarde over te steken. Komt hij ineens naar mijn raampje lopen en zegt: 'Waar ga je heen?'
'Gewoon, naar huis.'
'Ook saai,' zegt hij. 'Waarom?'
Dus ik dacht bij mezelf "wat is nou slim om te zeggen?"
'Ik heb nog een kind thuis die wil eten.'
'Oh,' zei hij. 'Ik weet genoeg!'
En weg was hij.
Ik heb er onderweg in mijn eentje zo om gelachen. Weet hij veel dat mijn kind al volwassen is Dat is dus de truc om van een kerel af te komen. Je bent nooit te oud om te leren. Je begrijpt natuurlijk wel dat het niet de man van mijn dromen was, anders had ik wel wat anders gezegd!

3 maart 2017. Heb je weleens van die momenten dat je echt denkt dat je adhd hebt? Ik heb dat regelmatig. Afgelopen weekend was ik met een vriendin in een hotel. Een schitterend hotel in de kleuren wit en (MeesPierson) blauw. En dan zit ik zondag in de trein terug naar huis en krijg ik het niet uit mijn kop.
Dus thuis ben ik direct in de auto gestapt en naar de Karwei gereden om blauw te laten mengen en een emmer wit te halen.
Rond 20 u in de avond had ik één kant klaar. Woensdag heb ik de andere kant gedaan. Het is een plaatje om te zien. Direct resultaat word ik zielsgelukkig van. Ik hoop alleen niet dat ik volgend weekend weer word uitgenodigd in een hotel met prachtige kleuren. Het kan niet altijd feest zijn!

2 maart 2017. Soms kijk ik naar mensen in de trein en vraag ik me af: Wat voor werk doe jij eigenlijk?
Want ik kan me voorstellen dat er toch werkgevers moeten zijn die niet raar staan te kijken als je als gothic binnenkomt met piercings op plekken die mijn werkgever niet tof zou vinden. Of mensen met blauw of groen haar! Ik denk dat het bij Staatsbosbeheer niet zo'n probleem zal zijn, want dieren zien toch alles zwart-wit, maar wie wil nou iemand in dienst hebben met blauw haar?
ie kan toch niet serieus genomen worden? Of vrouwen in een burka, waar je alleen de ogen nog van kan zien. Welke baan kan dat opleveren? Achter een telefooncentrale of in een escape room. Daar is het toch donker. Soms begrijp ik wel dat er zoveel werklozen zijn hoor. Het is deels eigen keus. Tenzij je echt met groen haar of met een speld in je neus geboren wordt. Dat kan alleen maar een fout van de natuur zijn. Maar daar hebben we er ook al genoeg van.

28 februari 2017. In de trein zit ik naast een vrouw verstopt onder een jas, die vast niet op weg is naar haar werk. Tenzij ze in een café werkt, maar dat geloof ik niet. Ook schuin voor me zit een bijzonder geval. Een student in een Tiroler outfit. Halve broek en dikke wollen kousen, net terug van het carnaval.
'Was het leuk?' Vraag ik hem.
'Gaat wel! Ik ben om 1 u de vriendin kwijtgeraakt waar ik bij zou blijven slapen. Ik heb hier haar jas, want de tent ging dicht. Ik heb op het station geslapen vanaf 4 uur vannacht.'
Hij vertelde dat hij een ander meisje had ontmoet, maar daar mocht hij niet slapen. Arme drommel, helemaal alleen in Breda en alle hotels vol.
'Morgen lach je erom,' zei ik hem.
'Morgen misschien wel, maar nu nog niet. Ik denk dat ze ook boos op me is want in haar jas zit ook haar huissleutel.'
Die kon dus ook niet naar huis!!!!
Ik moest wel even lachen om al zijn ellende en vertelde hem dat het in elk geval wel een goed verhaal is voor op de eerstkomende verjaardagsfeestjes.
'En voor jou straks op je werk,' antwoordde hij mij.
Inderdaad.... alsof hij me kent!
Bij Gouda verliet hij de trein. Wat zal hij straks lekker slapen. Leuke gast!
En die andere naast me? Die ligt nog steeds in coma.

24 februari 2017. Die Zweden... die snappen het leven. Lees ik vanochtend dat ze - naast een 6-urige werkdag - ook graag een uur per dag pauze willen hebben om seks te hebben. Met hun partner dan natuurlijk! Maar hey, wie checkt dat? Je kunt het doen met iedereen binnen een uur bereik, want wees eerlijk... heen en terug vanuit Amsterdam naar Bergschenhoek... en het dan ook nog doen... Dat red ik niet. Dus word je toch gedwongen om een ander te nemen. Ja, ik heb het niet verzonnen hè. Ik doe alleen maar mee met de nieuwe werkregels.
Zweden zijn briljant!

21 februari 2017. Zit mijn moeder op de bank met een stuk hondenworst, zegt ze:'Kijk! Die hondjes houden van me!'
Zegt mijn vader: 'Dat is toch logisch. Als ik jou een worst voor hou, hou je ook van me!'
Soms krijg je als dochter net iets te veel informatie....

20 februari 2017. Ik hoorde vandaag iets heel grappigs op de radio. Het zit namelijk zo. Op de huishoudbeurs is er dit jaar een stand met tweedehands kleding van sterren. Dus daar hangt kleding van Jennefer Hofman, die niemand past (zeker geen vrouwen die naar een huishoudbeurs gaan) want ze heeft maatje 32 volgens mij. Kleding van andere zangeresjes, maar ook kleding van Carice van Houten.
Zegt die radio omroeper: 'Dat is niet echt joh. Dat is fake.
Ik heb Carice namelijk nog nooit met kleding gezien!'
Ik vond hem wel heel erg grappig.

18 februari 2017. Mijn vader lag donderdag in het ziekenhuis na opnieuw een scooterongeluk te hebben gehad. Nou, dan weet je het wel. Je wordt opgeknapt en uiteraard worden er vragen gesteld, omdat het niet normaal is dat dit 2x in 2 maanden tijd gebeurt. Zegt de dokter tegen mijn vader: 'Gebruikt u medicijnen? Gebruikt u drugs?'
Zegt mijn moeder (aan wie de vraag niet gesteld is): 'En u? Gebruikt u drugs of blowt u wel eens?'
De ogen van mijn vader werden heel groot. Hij schaamde zich kapot. Dat zeg je toch ook niet tegen een dokter?
Moest hij daarna onder de scan voor zijn hoofd. Zegt ze: 'Als er iets is met zijn hoofd, dan is dat niet van nu, maar van vroeger!'
Die moeder van mij... zucht... die is soms echt gek hoor!

17 februari 2017. Enige tijd geleden heb ik er over gedacht om een NS verjaardagskalender te maken. In een week tijd kwamen er verschillende knappe conducteurs langs om mijn kaartje vast te houden. Ik zag januari, februari en maart al voor me in ontbloot bovenlijf.
Maar die kalender gaat er niet komen. Want het heeft ook niet langer dan een week geduurd. En natuurlijk kun je een hoop photoshoppen, maar niet alles natuurlijk. Jammer, ik zag echt een gat in de markt... Klauwen met geld kon ik er aan verdienen. Weg hoop!
Oh wacht... er komt er nu eentje aan.. die kan de volle 12 maanden ook in zijn eentje vullen. Ik ben even weg! Ik ga mijn klauwen ergens anders in zetten.

13 februari 2017. Zit ik Marco Polo te kijken op Netflix en dan word ik ineens met mijn neus op de feiten gedruikt. In de tijd van Dzjengiz Khan had een van de ministers een muurschildering laten plaatsen (in het geniep) waarop hij het hoofd van keizer Khan in zijn hand heeft. Best wel gruwelijk. En hoogverraad, dat ook nog eens.
En dan wil zo'n Mongools popje hem natuurlijk verraden, omdat hij haar heeft bedreigd, en dan blijkt de minister de muur overgeschilderd te hebben met witte verf. Best een lullige streek.
En dan denk ik: 'Verdikkeme, wat is het tegenwoordig toch handig dat we een mobiele telefoon met fototoestel hebben.'
Want je legt het vast en of er de volgende dag nou overheen geschilderd is of niet... je hebt het... op je mobiele telefoon.
Niemand die je meer fopt.
Wat een heerlijke technische tijd is het toch!

12 februari 2017. Soms hoor ik mensen na een nachtje doorzakken roepen: 'Ik ben daar echt te oud voor. Ik heb een week nodig om bij te komen!'
IK HEB DAT NOOIT! En dat is dan ook gelijk mijn valkuil. Had ik dat maar. Als ik hoofdpijn heb van de drank, neem ik er gewoon weer eentje. Weg hoofdpijn!
Ik voel me ook gewoon nog 36 in hart en ziel. Ik hou van dansen, zingen, feesten...
Laatst vroeg iemand aan me: 'Je hebt toch ook wel eens een dieptepuntje?'
Nee, die heb ik niet. Ik hou van het leven.
En hoe meer ik om me heen kijk, hoe meer ik leer genieten van dat ene leven dat je krijgt.
Het enige dieptepunt dat ik ken is de toiletpot waar ik boven hang als ik IETS teveel gedronken heb. Maar ja... als dat het enige is! Dat overleef ik wel.

11 februari 2017. Natuurlijk moet ik toch iets met het verhaal van Patricia Paay.
Zeg nou eerlijk: is het nou echt zo schokkend? Ik denk dat we allemaal wel eens iets geks hebben gedaan in ons leven, waarvan we later denken: mmhhhh, dat was misschien niet zo handig. Ik ben ook niet zonder blaam... En heb je bij dit filmpje echt een jakkes-gevoel? Dan moet je jezelf af gaan vragen of jouw seksleven misschien niet heel erg saai is.
Weet je trouwens hoe mensen zich in leven houden die dagenlang onder het puin liggen na een aardbeving?
Precies! Daar is je antwoord. En die slikken het zelfs nog door.
En sommige mensen houden nou eenmaal van experimenteren. Zij dus ook.
Ik kan alleen maar zeggen: Patries, meid, doe lekker wat je leuk vindt. Jij hebt een spannend en turbulent seksleven, zelfs op deze leeftijd. Ik zou het de volgende keer alleen anders doen. Pis in zijn mond i.p.v. andersom. Staat net iets netter...
En de mensen die Seks voor de Buch nog kennen.... Kom op! Vind je dit schokkend? Het kan 10x erger!

8 februari 2017. Als ik naar films of series kijk, bestaat het koningshuis of de adel altijd uit heerlijke mannen met een goddelijk lijf. Ook de vrouwen aan het hof zijn pareltjes om te zien en lijken op paradijsvogels. Neem even Game of Thrones...
Dames, heb ik gelijk of niet? We zouden het er allemaal op kunnen, nietwaar? En dan kijk je naar ons vorstenhuis: Willem Alexander en zijn broers. Oke, één familielid steekt er met kop en schouders bovenuit en zou niet misstaan in één van mijn favoriete series, prins Maurits. Maar het is er ook maar één, hè! Dat is relatief weinig.
En de mannen hebben weer mazzel natuurlijk. Maxima is een beauty van de bovenste plank en de andere prinsessen mogen er ook wezen. Nu hebben we nogal wat illegale vorstjes en vorstinnen, want onze prins Bernhard kon hem ook niet binnen houden en gebruikte hem niet alleen om te plassen. Dus wie weet wat er nog aan prinsen boven water komt drijven de komende jaren. Ik ben echt zo benieuwd. Een echte John Snow of een Jamie. En waarschijnlijk ook nog van mijn leeftijd. Maak me gek.

2 februari 2017. Zit ik gisteren gezellig een wijntje te drinken bij een vriendin, zegt ze welgemeend: 'Je ziet er echt goed uit. Heb je iets aan je gezicht laten doen?'
'Nou,' antwoordde ik. 'Ze hebben onlangs mijn tandvlees opengemaakt, ontsteking weggehaald en weer dichtgenaaid, sindsdien heb ik een bolle wang. Dus ik kan me voorstellen dat ik een bredere kaaklijn heb nu!'
Zegt ze: 'Nou, dat staat je in elk geval goed. Misschien moet je de andere kant ook laten doen!'
Wat een gekke vriendinnen heb ik toch ook hahaha

27 januari 2017. Chimaera's, ineens viel het kwartje. Voor de onwetenden onder ons: een chimaera is een embryo die deels varken en deels mens is. Daar zit natuurlijk wel een risicootje aan, want stel dat die varkens teveel menselijke trekjes krijgen!
Het is bedoeld voor het kweken van menselijke organen. Maar raar is het wel toch, want wat doen ze ermee als ze volwassen zijn?
En bij dat punt ging mijn gloeilampje aan! Natuurlijk. Ik legde het verband.
Nu weet ik plotseling waarom sommige mannen varkens zijn. Het zijn gewoon chimaera's!

26 januari 2017. Ik heb nooit in mijn leven gehouden van mensen die saxofoon spelen, totdat... ik de saxofonist zag van Tina Turner. Ken je hem? Die stoere gespierde kerel van zo'n 2.00 m lang met zijn blote bovenlijf en zijn strakke zwarte broek die tijdens het spelen tegen zijn saxofoon aan glijdt.....of rijdt.... of wat dan ook. Noem het dansen. Oh Lord, dat is geen dansen hoor meisjes, dat is sensuele intimidatie! En hij draagt ook nog een soort zwarte tok over zijn broek heen. Normaal draag je die toch bij judo onder je broek???
Bekijk het filmpje en dan hoor ik of jullie er ook zo over denken.
Ik zeg: Lekker!
Let vooral zo op rond 2.18 minuut. Ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik zoek een kerel met een saxofoon!

25 januari 2017. Het is best moeilijk om een goede man te vinden. Zo zat ik laatst in de trein en daar zat een goede man met een hond, goede glimlach (de hond ook trouwens) en echt mijn type. Totdat de treinconducteur langskwam en hem vroeg om zijn kaartje.
'Ik heb uitstel van betaling,' hoorde ik hem zeggen. Hij kreeg een boete. Daarna vertelde hij nog dat hij 4 kinderen had. Een vent die aan de grond zit.... Mijn hoofd zei: SKIP!
Toen zag ik een goede man in de sportschool. Lekker gespierd, goede kop en mijn type.
Totdat ik iemand aan hem hoorde vragen: 'Hoe lang moet je hem nog om?' Toen hij antwoordde met: 'Balen hoor, ik mocht vanmorgen ook pas na 11 uur naar buiten'.....
Ik hou best van sieraden, maar een enkelband gaat mij toch te ver.
Je raadt het al: SKIP.
Dit kan 2 dingen betekenen: Alle echte goede mannen zijn bezet of ik val gewoon op hele verkeerde types.
Ben bang dat het het laatste is. Ach, het is in elk geval nooit saai in mijn leven geweest....

19 januari 2017. Als ik naar liedjes (in het algemeen) luister, valt het mij op dat het net is of je naar een Sinterklaasgedichtje aan het luisteren bent. Alles rijmt op elkaar. Al wordt de tekst vreselijk en klopt er geen bal van, toch wordt er gerijmd.
Belachelijk. Maar eerlijk is eerlijk. Ik weet ook niet hoe het klinkt als je gewoon maar wat doet. Gewoon iets zingen, niet rijmen, je gevoel laten spreken. En toen... Toen zag ik Ellen ten Damme op de televisie bij Ellen ten Damme bij DWDD. Ze rijmt niet veel, het lied is ook niet van haar, maar toch. Het kan dus wel.
Ik vind het geweldig. Wat vind jij?

18 januari 2017. Mijn moeder haalt bij nieuwsberichten nogal eens meerdere berichten door elkaar. Gisteren zei ze dat die aanslagpleger uit Istanbul een vrouw heeft in Florida. 'Nee Sonja, dat is die gast van die aanslag in die kerk in Amerika,' zei mijn vader. 'En het is ook geen Florida maar San Francisco.' Daarna had ze het over een dodelijke steekpartij. 'Dat was geen steekpartij Sonja, dat was een schietpartij.'
'Ik zou een goede nieuwslezeres zijn!' Dat was het antwoord dat mijn moeder gaf. 'Je hebt altijd ander nieuws!'
En ik dacht... als zij op zou lezen dat er een Nederlands vliegtuig uit de lucht is geschoten door bijvoorbeeld Duitsers... dan breekt meteen de 3e Wereld Oorlog uit! En dat de asielzoekers asiel krijgen in de Oekraïne!
Misschien moet ik het positief bekijken en blij zijn dat ze geen chirurg is geworden. Zou toch lullig zijn als je voor een gebroken vinger naar het ziekenhuis gaat en je er als een meisje uit komt!

13 januari 2017. Ooit schreef ik een verhaal over het aantal Russinnen in ons land. Dat de Russen niet zo aardig zijn en alleen maar drinken en zo.
En ineens dacht ik vanmorgen: 'Nu zijn er in Nederland best veel single vrouwen op zoek naar een man.'
1 + 1 = 2. Ik zie hier een leuke website opkomen: From Russia with a lot of wodka. Want wie zoekt er geen gezellige, grote, stevige, tegen koud bestendige man, die ook nog eens van een drankje houdt en niet kinderachtig is? Oké, ze zijn een beetje robuust en waarschijnlijk zijn ze nogal wild en een tikkeltje agressief, maar hé.... van een beetje gooi en smijtwerk in de slaapkamer zijn wij vrouwen toch niet vies?
Dan gebeurt er in elk geval wat. Hoef je niet hele avonden naar de beeldbuis te staren. Ik zeg: 'Laat ze maar komen!'

Nog niet genoeg gelezen en nieuwsgierig naar meer? Klik hier voor de columns van de voorgaande jaren.